'Ik wil zelfs helpen om dat huis nu eindelijk eens op te knappen'

JERRY HUINDER
Ruim vijfentwintig jaar is het huis aan de Hoofdweg 167 in Zegveld al een ruïne. Een jaar geleden leek daar, tot opluchting van buren Anne-marie Heus (32) en Tino Roest (40), eindelijk verandering in te komen.
De eigenaar van het pand, Bastiaan de Bruijn, zou uiterlijk 1 mei 2005 aan de slag gaan. Roest: „Ik heb hem hooguit drie weken bezig gezien.'
Aan de voorkant van het huis op de Hoofdweg 167 is weinig te zien van het drama dat zich in de achtertuin afspeelt. Het huis van de buurman staat weliswaar in de steigers, maar ziet er nog redelijk toonbaar uit. Hoe anders is dit aan de achterkant. Als buren Annemarie Heus en Tino Roest de deur van de achterschuur open doen om via een paadje naar hun tuin te lopen, wordt de ruïne zichtbaar. Het enige wat aan een huis doet denken zijn de heipalen waarop het huis zou moeten worden gebouwd. Verder lijkt het stuk grond eerder een opslagplaats voor bouwmaterialen.  „We kijken er inmiddels wel doorheen", zegt Heus gelaten. „Maar als er bezoek komt, is het altijd Weer hetzelfde liedje. Dan moeten we uitleggen wat er aan de hand is, dat het niet van ons is en dat we er niks aan kunnen doen." Daarbij komt volgens Roest ook nog eens de waardedaling van hun huis. „Ik ben niet van plan te verhuizen, maar als ik dat wel zou willen, dan heb ik echt een probleem. Ik heb weleens met een makelaar gesproken, die zei dat het ons zomaar twintigduizend euro kan schelen."


Roest probeerde zijn buurman al meermalen over te halen iets aan de bouwval te doen. Maar gesprekken met Bas de Bruijn leverde niks dan loze beloftes op. Samen met een andere buurman protesteerde hij ook op ludieke manier tegen de bouwval. Samen hingen zij jaren geleden een spandoek aan de hekken voor nummer 167 met de tekst' 'Na 7,5 jaar bouwval nog niet klaar'. De Bruijn reageerde op laconieke wijze en schreef onder de tekst 'Met passen en meten gaat een hoop tijd verstreken'. De eigenaar van het pand op nummer 167 lijkt er niet mee te zitten dat zijn buren gek worden van de bouwval achter het huis. Roest zegt wel te weten waarom zijn buurman er niks aan doet. „Waarom zou hij? Hij is vrijgezel en woont aan de overkant in een mooie boerderij. Hij gebruikt de ruimte gewoon voor opslag." Volgens Roest is er eveneens een conflict met de gemeente. „Hij wil graag dat ze de weg voor zijn boerderij ophogen. Dat weigeren ze. Volgens mij is het nu een principekwestie geworden. Doet de gemeente niks, dan doet hij ook niks." Heus en Roest zijn hiervan de dupe. „Het ergste is dat het gewoon zo verschrikkelijk zonde is. Mijn handen jeuken, ik wil graag helpen. Ons huis zag er namelijk ook zo slecht uit. Kijk hoe mooi het is geworden. Je kan er echt een prachtstuk van maken." Maar de kans dat Roest binnenkort zijn handen uit de mouwen kan steken, is zeer klein. Zelfs een tussenkomst van de gemeente, een jaar geleden, leidde tot niks. De Bruijn beloofde spoedig te beginnen met de (ver)bouwing van het huis. Hooguit twee a drie weken zagen Heus en Roest hun buurman klussen aan het huis. Daarna vertrok De Bruijn even geruisloos als hij was gekomen. Roest: „Hij heeft de kozijnen geschuurd en in de grondverf gezet. Dat staan ze nu nog steeds."

Bastiaan de Bruijn, eigenaar van het huis op nummer 167, ontkent dat er weinig tot niks is gebeurd. „De hele voorkant is geverfd, het dak is gemaakt en de ramen staan klaar om geplaatst te worden. Daarna kunnen de steigers weg en kan ik achter beginnen." Hoe snel hij achter begint, hangt ook af van de gemeente met wie hij in conflict ligt over de openbare weg voor het huis. „Ik wacht al vijftien jaar totdat de gemeente die weg ophoogt. We hebben nu een
afspraak dat ik de voorkant van het huis afmaak, dat zij dan de weg ophogen en dat ik daarna achter begin. Dat is de afspraak en daar hou ik me aan. Dus als de gemeente zich daar ook aan houdt, dan is er niks aan de hand."

Bron: AD d.d. 28 februari 2006

Met 106 km/uur over Milandweg

De politie heeft een snelheidscontrole gehouden op de Milandweg, ter hoogte van de sportvelden. Op deze weg geldt een maximumsnelheid van 60 km per uur. In vijf uur tijd, werden 29 automobilisten, een vrachtwagenchauffeur en een buschauffeur bekeurd. De hoogst gemeten snelheid bedroeg 106 km/uur. Alle overtreders kregen de bekeuring persoonlijk uitgereikt.

Oliebollen

Muziekvereniging 'Kunst na Arbeid' uit Zegveld houdt dinsdag 28 februari een oliebollenactie. Vanaf 09.00 uur zijn de bollen te koop in de kraam aan de Middenweg. Vanaf 17.00 uur gaan de leden van de KNA langs de deur om de bollen te verkopen. Het jaarconcert van KNA staat op de agenda voor zaterdag 4 maart, vanaf 19.30 uur in de Milandhof.

Bron: Woerdense Courant 23 februari 2006

Zegveldse dammers naar NK

Een team van de Jorai heeft de halve finale van het Nederlands Kampioenschap schooldammen gehaald. Zaterdag speelden de Zegvelders de finale van de Dambond Midden Holland in 'De Wijde Bliek' in Woerden. Daar zij van de achttien teams de vierde plaats. Geen eremetaal, maar wel genoeg voor deelname aan het NK van 22 april. Het team bestaat uit: Arjen Blok, Boaz Brak, Jaco Kastelein, Geert van Ingen en Jacco van der Knaap.

Bron: Woerdense Courant 16 februari 2006

Waldhoorn en Achtsprong kiezen voor Daltononderwijs
Informatieavond over Daltonmethode in de Milandhof

Door Jolanda van Luinen

ZEGVELD/REGIO – In navolging van andere openbare basisscholen in de gemeente Woerden, is ook De Waldhoorn in Zegveld bezig zich te profileren. “De Achtsprong in Woerden, waar De Waldhoorn een nevenvestiging van is, gaat net als wij het Daltoniserende traject in”, aldus Wim van der Steen, interim-directeur van De Waldhoorn. “Iedereen die daar meer over wil weten, is op donderdag 16 februari welkom op de informatieavond, die door Dalton deskundige Hans Wenke wordt gehouden in de Milandhof in Zegveld.”

Van der Steen: “Het openbaar onderwijs wil ouders meer keuzemogelijkheden geven, want de tijd dat standaard voor de dichtstbijzijnde school gekozen werd, lijkt voorbij. Ouders zoeken het nu meer in les- en opvoedingsmethodes die bij hun wensen en hun kind passen. Voor de een is dat het fasenonderwijs van de Woerdense Andersen school of De Horizon in Harmelen, of een brede school zoals de Rembrandt van Rijn school in Woerden. De Waldhoorn en de Achtsprong hebben echter gekozen voor Daltononderwijs.”

Van der Steen vertelt dat de drie pijlers van Daltononderwijs zelfstandigheid, samenwerking en het dragen van de eigen verantwoordelijkheid zijn. “Dit zijn aspecten die kinderen goed voorbereiden op het voortgezet onderwijs. Toch beginnen we er, spelenderwijs, al in groep 1 mee, bijvoorbeeld met het invoeren van een dagoverzicht. Op die leeftijd kunnen kinderen nog niet lezen, dus maken we de taken duidelijk aan de hand van plaatjes en foto’s.” Het team van De Waldhoorn gaat met dat van De Achtsprong dit jaar vijf keer op cursus om zich goed voor te bereiden op de Dalton methode. Margo van der Meer, leerkracht van combinatiegroep 3-4 in Zegveld, gaat met drie Woerdense collega’s echter vaker op les. Ze legt uit: ”Wij spelen namelijk een voortrekkersrol in het proces. Dat vind ik heel stimulerend. Overigens is van De Achtsprong al bekend dat zij uiteindelijk een gecertificeerde Daltonschool worden, maar De Waldhoorn kiest mogelijk alleen bepaalde elementen eruit die het team en de ouders aanspreken. Die vrijheid om onze eigen identiteit te houden, hebben wij. Een dorpsschool is immers wezenlijk anders dan een school in de stad,” weet Van der Meer uit eigen ervaring. “De Waldhoorn is een relatief kleine school, maar dat vind ik juist zo fijn. Als ik naar huis ga, weet ik dat ik iedereen aandacht heb kunnen geven en dat geeft mij veel voldoening.”

Ook over de op handen zijnde veranderingen is Van der Meer positief: “Het Dalton onderwijs is ook niet overal precies hetzelfde, al gelden wel landelijk dezelfde principes. Als school kun je bepaalde aspecten meer accent geven. Het is in ieder geval niet zo dat het klassikaal onderwijs opeens opzij wordt gezet. Er zal altijd wel klassikale of groepsinstructie blijven.” Als leerkracht van een combinatieklas herkent Margo van der Meer veel in de Dalton methode. “Bij ons moet de ene groep al zelfstandig werken als ik aan de andere groep iets uitleg. Op die momenten kunnen ze me even niets vragen. Ik hanteer hiervoor de verkeerslichtmethode. Als het verkeerslicht op groen staat mogen ze hun vinger opsteken om me iets te vragen, bij oranje mogen ze het ook aan hun buurman of buurvrouw vragen en bij rood mag ik niet gestoord worden. Dat heet dan ‘uitgestelde aandacht’. Op zo’n moment geef ik aan de instructietafel specifieke begeleiding aan leerlingen die wat extra hulp kunnen gebruiken. De andere kinderen weten dat het zo werkt, dus letten ze beter op bij de klassikale uitleg. Dat is op dat moment hun eigen verantwoording en ik merk dat ze door die uitdaging gemotiveerder raken. Overigens is het zelfstandig werken een uitkomst voor vlotte leerlingen. Zij kunnen in die tijd zogenaamde verdiepingsstof maken.”

Lummelen
Wim van der Steen vult aan: “Vroeger werd het Dalton onderwijs nogal eens getypeerd als ‘vrijblijvend’. De kinderen zouden zelf mogen weten wat ze deden en wanneer. Maar dat is beslist niet zo. De kinderen gaan meer zelfstandig werken, maar de leerkracht houdt de controle. Lummelen is er dus nog steeds niet bij! Als school kunnen we ervoor kiezen om per dag een half uur zelfstandig te werken of bijvoorbeeld een hele middag. Dit zal een geleidelijk proces zijn, waar we ingroeien. Onze huidige groep 7-8 werkt nu al met dagtaken, die ’s morgens op het schoolbord geschreven worden. We merken dat zo’n dagritme rust brengt in de groep.” Hoewel de onderwijsmethode de komende tijd dus zal veranderen, geldt dat niet voor de inhoud van de lessen. Van der Steen: “We staan goed bekend om onder andere ons computeronderwijs en onze culturele, natuur- en Engelse lessen, dus dat houden we zo!”

De Dalton informatieavond wordt op 16 februari gehouden in de Milandhof. Binnenkomst is vanaf 19.00 uur, aanvang om 19.30 uur. Voor meer informatie over de onderwijsmethode kan ook gekeken worden op www.dalton.nl

Bron: Woerdens Nieuwsblad 9 februari 2006

Singlesfeest in Milandhof trekt uitbundig publiek

Het was afgelopen zaterdag een zeer gemêleerd gezelschap op het eerste Singlefeest in Zegveld.
Van Jong tot oud en van single tot soms in een enkel geval niet single. Voor de een betekende het alle moed bijeen rapen om single naar een dergelijk feest te gaan. Weer anderen maakten er met een groepje vrienden een gezellig avond van. Ook was er een groep bezoekers die regelmatig singlefeesten af gaan. Vooral dertigers en vijftigers waren in de meerderheid.
Wat een beetje aarzelend van start ging resulteerde uiteindelijk in een gezellig dansfeest. Cor van Klooster die de avond in samenwerking met de Milandhof organiseerde is tevreden over het eerste
singlefeest. "Met zo'n driehonderd bezoekers mogen we zeker niet klagen" stelt Van Klooster vast "Er wordt al gedacht aan een tweede Singles night op zaterdag 25 maart"

Bron: Woerdense Courant 9 februari 2006

Lions beste van 66 teams (door Jolanda van Tol)
Verenigingenspel Zegveld levert flink strijd op

De vijfentwintigste editie van het Verenigingenspel is afgelopen zaterdag met 273,3 punten gewonnen door de Lionsclub 2 uit Woerden. Met maar één punt minder eindigde de schietvereniging "De Witte Roos" op de tweede plaats. Derde werd de bibliotheek. De winnaar van de twee voorgaande jaren een team van het Kalsbeek College moest het doen met een negende plaats. Het Verenigingenspel telde met 66 teams een record aantal deelnemers. Dat betekende dat 400 afgevaardigden van verenigingen en clubs 340 vragen moesten beantwoorden. Dat het niet altijd om de punten gaat, maar ook de lol en gezelligheid een rol spelen laten de soms gekke antwoorden zien.
Herkennen
Het herkennen van tien soorten appels was soms lastig. Antwoorden als Karel Appel, aardappel of adamsappel werden gegeven. En ook het benoemen van verschillende soorten nootjes leverden antwoorden op als vies of eekhoorntjesnootjes. De jury, leden en vrijwilligers van de Culturele Stichting Zegveld, moesten 22506 vragen nakijken. Desalniettemin lukte het om na drie kwartier met een uitslag te komen. Het spel trekt jaarlijks een groot aantal verenigingen. Wat aanvankelijk begon als een Zegvelds onderonsje is, sinds de gemeentelijke herindeling van 1989, geleidelijk uitgebreid naar een evenement waaraan verenigingen uit Zegveld, Woerden, Kamerik en Harmelen mee kunnen doen.

Diddibeurs
Nadenken over vervolg

De eerste Diddl beurs in Zegveld is bezocht door bijna 500 bezoekers. Een van de organisatoren Mariska Slotboom is zelf een beetje beduusd door zoveel belangstelling voor de Duitse muis.
"Normaal gesproken gaat het alleen maar om het ruilen van de blaadjes, maar de 38 standhouders deden ook goede zaken met de verkoop van knuffels, kleding en schilderijen. Ook zijn er veel op de foto gegaan met de Diddl auto" aldus Mariska Slotboom Gezien de positieve reacties en de gezellige sfeer in de Milandhal denken de organisatoren van de beurs nu al aan een vervolg na de zomervakantie.

Verhalen en gedichten bij Passage

De 56-ste jaarvergadering van de afdeling Zegveld van Passage, de christelijke maatschappelijke vrouwenbeweging, wordt gehouden op dinsdag 7 februari. Het onderwerp van deze avond is "Uit het leven gegrepen" Spreekster Mieke Oostveen laat met verhalen, de Passage-leden kennismaken met verschillende auteurs zoals Belcampo, Simon Carmiggelt, Annie M.G. Schmidt en Marga Minco.
De bijeenkomst begint om 19.45 uur in de Milandhof aan de Middenweg 2.

Bron: Woerdense Courant 2 februari 2006
Pin It