Expositie in Galerie De Blauwe Meije

ZEGVELD - Nisett de Wit uit Nieuwerbrug exposeert tot 23 juli in Buitenplaats De Blauwe Meije in Zegveld. Haar werk is traditioneel en integer. Ook zijn er in de Beeldentuin nieuwe werken van verschillende kunstenaars te bewonderen. De Blauwe Meije is te vinden aan de Meije 300 in Zegveld.

Bron: AD Woerden 27 mei 2015

Concert ter ere van jarige zangverenigingen

ZEGVELD / WAARDER  - De Christelijke Zangvereniging Nieuwerbrug bestaat 35 jaar. Ter gelegenheid daarvan hebben zij met het 50-jarige De Lofstem uit Zegveld de krachten gebundeld om een concert te geven ter gelegenheid van de beide jubilea.
Dat concert vindt twee keer plaats, op 30 mei in de Hervormde Kerk van Zegveld en op 6 juni in de gereformeerde kerk van Waarder. Toegang is gratis. Tijdens het jubileumconcert wordt het oratorium "Ruth" van componist Johan Bredewout uitgevoerd. Op indringende wijze wordt het bijbelverhaal over Ruth vertelt en gezongen. Dit met medewerking van een tiental vocalisten en instrumentalisten. De toegang is gratis. De kosten zijn grotendeels gedekt door de spontane gaven van een aantal sponsoren. Omdat nog niet alle kosten gedekt zijn, is er een collecte voor de onkosten. Na afloop is er gelegenheid het bestuur en leden te feliciteren met het jubileum.

Bron: Woerdense Courant 27 mei 2015

Zegveldse oud-wethouder Jan Beukers overleden

ZEGVELD - Op 88-jarige leeftijd is de Zegveldse oud-wethouder Jan Beukers overleden. Beukers was in het dagelijks leven eigenaar van een schildersbedrijf. Hij kwam in 1962 in de ge meenteraad van zijn dorp en zou daar tot de gemeentelijke herindeling van 1 januari 1989 deel van uit blijven maken namens de plaatselijke partij Gemeentebelangen. In 1978, tijdens het burgemeesterschap van W.J. van Doorn, werd Beukers wethouder, samen met CDA-er Gijs van den Ham. Hij bleef het vier jaar, werd daarna afgelost door Frans van Zoest, maar keerde in 1982 terug. Hij maakte een roerige periode door, toen de herindeling naderde en er in het dorp geen draagvlak bleek voor samenvoeging met Woerden. Als collegelid stond hij mede aan de wieg van de vernieuwde Milandhof. Naast zijn werk voor de gemeente was Beukers jarenlang postcommandant van de Zegveldse brandweer en onder meer voorzitter van de vereniging Kleinveeteelt.Beukers was Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij woonde de laatste jaren in 't Oude Landt (Woerden).

Bron: Woerdense Courant 27 mei 2015

Familieproblemen
Verslaafde zoon maakt moeder bang

door HANNEKE SLOTBOOM
ZEGVELD - 'Moet uw moeder bang voor u zijn? Die vraag stelde de Utrechtse rechtbankvoorzitter deze week aan Cornelis K. (20 jaar). Hij stond terecht wegens bedreiging van zijn moeder en vernielingen aan haar Zegveldse woning. Er blijken al
lange tijd problemen tussen K. en zijn moeder. Volgens de vrouw is haar zoon al jaren verslaafd aan blowen en is hij onredelijk en zelfs agressief tegen haar. Daarom woont hij niet meer thuis. Hij zou haar en haar twee andere kinderen nog wel regelmatig opzoeken. Die bezoeken lopen bijna altijd fout af, stelde de vrouw. Zo ook afgelopen maart toen K. om een slaapplek kwam vragen. Toen hij zijn zin niet kreeg, werd hij boos, aldus zijn moeder. „Het huis gaat in de lik, ik doe het wel als je weg bent," zou hij onder meer tegen haar hebben geroepen. Bovendien had hij bloempotten en de ruit van de schuurdeur vernield. K. erkende dat hij boos was op zijn moeder. „Ze is er niet voor mij," zei hij tegen de rechters. Naar zijn zeggen is hij helemaal niet verslaafd. Hij gaf toe dat hij in zijn woede spullen had stukgemaakt. Maar hij ontkende dat hij zijn moeder bang had willen maken. De rechtbankvoorzitter wees er op dat hij wel eerder was veroordeeld voor vernielingen en bedreigingen. Een verblijf in een kliniek, waar hij naar eigen zeggen veel aan had, had hij voortijdig beëindigd, hield de voorzitter hem voor. De officier van justitie eiste vier maanden cel en vond dat hij ook achttien dagen celstraf moest uitzitten, die hem eerder voorwaardelijk waren opgelegd. De rechtbank doet uitspraak op 4 juni.

Bron: AD woerden 23 mei 2015

Zangverenigingen zingen samen

WAARDER/ZEGVELD - De Christelijke Zangvereniging De Lofstem uit Zegveld en de Christelijke Zangvereniging Nieuwerbrug geven samen een concert ter gelegenheid van hun 50- en 35-jarig bestaan. Hoogtepunt is het oratorium 'Ruth' van Johan Bredewout. De concerten zijn op 30 mei in de hervormde kerk van Zegveld en op 6 juni in de PKN gereformeerde kerk van Waarder. Beide concerten beginnen om 19.30 uur. Beide i koren staan onder leiding van dirigent en zangeres Pia Schütz. De toegang is gratis.

Bron: AD Woerden 21 mei 2015

Concert van jubilerende koren

ZEGVELD - Christelijke Zangvereniging De Lofstem uit Zegveld en Christelijke Zangvereniging Nieuwerbrug hebben hun krachten gebundeld om een concert te geven ter gelegenheid van hun 50- en 35-jarig bestaan. In 1965 is de De Lofstem opgericht, het koor viert dit jaar haar 50-jarig jubileum. En het is dit jaar 35 jaar geleden dat de Zangvereniging van Nieuwerbrug werd opgericht.
Beide koren hebben dit jaar - mede in het kader van hun jubileum - hun medewerking al verleend aan kerkdiensten in diensten en verzorgingshuizen in de wijde omgeving.
Hoogtepunt van beide jubilea is de uitvoering van het oratorium "Ruth" van componist Johan Bredewout. Dit zal op twee gelegenheden ten gehore gebracht worden.
Op 30 mei in de Hervormde kerk van Zegveld en op 6 juni in de PKN Gereformeerde kerk van Waarder. Beiden concerten beginnen om 19.30 uur.
Op indringende wijze wordt het bijbelverhaal over Ruth verteld en gezongen, met medewerking van een tiental vocalisten en instrumentalisten. De toegang is gratis, bij de uitgang wordt een collecte gehouden.

Bron: Woerdense Courant 13 mei 2015

Extra plek onderwijs in KTC

door HANS-PAUL ANDRIESSEN
ZEGVELD - Na de succesvolle herstart van de Proefboerderij Zegveld, dat nu Kennis Transfer Centrum Zegveld (KTC) heet, investeert het bestuur dit jaar in dé behuizing en onderwijs. Het kantoortje annex vergaderruimte - dat meteen links op het erf staat - is oud en afgeleefd en aan vervanging toe. Om meer ruimte te kunnen bieden aan de huurders, het Veenweide Informatie Centrum en adviesbureau PPP Agro Advies, krijgt het nieuwe kantoor een verdieping erop. Het gebouw krijgt ook een extra ruimte voor onderwijs. De Aeres Groep voor agrarisch onderwijs verzorgt hier allerlei cursussen en opleidingen. Verder ontvangt het KTC hier regelmatig groepen uit het basisscholen uit Woerden en omgeving voor een kennismaking met een melkveebedrijf. De proefboerderij werd in 2014 dit jaar van de ondergang gered toen de eigenaar, de Wageningen Universiteit, er de stekker uittrok. Een coöperatie van veehouders, bedrijven en overheden uit het Groene Hart bracht het benodigde kapitaal bijeen om de gebouwen en een deel van het land over te nemen van Wageningen Universiteit. Sinds dit voorjaar wordt er weer gemolken.

Bron: AD Woerden 8 mei 2015

Kampioenschap veteranen Siveo'60

ZEGVELD - Met slechts 4 verliespunten na 19 wedstrijden zijn de veteranen van Siveo '60 kampioen op drie ronden voor het einde van de competitie. Een topprestatie voor de voetballers, die tijdens het seizoen ook nog eens een uitstapje maakten naar Zuid Afrika. Met grote overmacht eindigden zij bovenaan de ranglijst.

Bron: Woerdense Courant 6 mei 2015

Siveo nog in race voor titel

ZEGVELD - Siveo heeft in Vinkeveen na een flitsende start een eenvoudige 0-3 zege behaald op Hertha. Het blijft daarmee tot de laatste match kansen houden óp een periodetitel. Siveo startte uiterst furieus en het was meteen raak in de eerste helft. Mark Wiegeraad zette binnen vijf minuten 0-2 op het scorebord; de eerste goal na een flitsende aanval via Perry Voorend, bij de tweede ging de goalie van Hertha bepaald niet vrijuit. Ook na de pauze had Siveo het overwicht. Het leek de 0-3 op te leveren maar een knal van Mark Wiegeraad spatte uiteen op de paal en een volley van Maico van Moorselaar ging net over. Pas in de slotfase kwam de derde goal toch en wel op naam van Martijn Verlaan. Zaterdag tegen Alphia bij winst de derde periodetitel pakken.

Bron: Woerdense Courant 6 mei 2015

De Halve Maan weer open
Een gloednieuw pand met de sfeer van weleer

door LENY VAN DEN BELT
DE MEIJE - Ongeveer zeven maanden geleden werd het meer dan honderd jaar oude Eetcafé De Halve Maan in de Meije met de grond gelijk gemaakt. Gisteren werd De Halve Maan, drie weken eerder dan gepland, officieel heropend. Ruim voor de geplande opening begint het terras vol te stromen met Inwoners van de Meije, familie, vrienden en kennissen. Wielrenners die een 'rondje Meije' doen, stappen af. Ze hebben trek in koffie en appeltaart. Helaas, pas vandaag gaat De Halve Maan weer open voor publiek.
Aart van Hanswijk komt aangereden in een oldtimer. Naast hem zit zijn vader Kees en op de achterbank uitbaatster Elly van Hanswijk, met haar kleindochter Juul op schoot.
Het is de bedoeling dat kleine Juul van twee turven hoog het lint doorknipt om het eetcafé te openen. Ze heeft er geen zin in en dus neemt haar overgrootvader de honneurs waar.
In de moderne keuken, met de allernieuwste apparatuur staat kok Koos Visser, hij werkt al voor Elly, maar nu krijgt hij hulp van Tony Hogeveen, die kan bogen op veertig jaar ervaring bij Rust Even in Bodegraven. „Wij hebben pas deze week kennisgemaakt," zegt Visser, „en ik denk wel dat wij goed met elkaar gaan samenwerken."
Restaurant
Omdat De Halve Maan zich steeds meer wil presenteren als restaurant, is er een nieuwe lunch- en dinerkaart gemaakt. „We gebruiken eerlijke producten uit deze streek," zegt
Hogeveen. „En we denken erover om ook iets met een high tea en een high wine te gaan doen." Hoewel het pand er aan de buitenkant strak uitziet, oogt het interieur als een gezellig bruin café, met de ouderwetse houtkachel als blikvanger. Wat wel heel modern is, is dat het biljart in de vloer kan verdwijnen. „Het nieuwe café is iets kleiner," zegt Elly van Hanswijk.
„Het biljart neemt veel ruimte in. Als er niet gespeeld wordt, kunnen we nu meer tafels kwijt." ' Rochus Biever en echtgenote Lisette wonen aan de overkant. Rochus is blij dat hij weer naar de biljartclub kan en ook zijn vrouw is enthousiast. „Dit is zo'n centraal punt. We hebben het echt gemist."

Bron: AD Woerden 2 mei 2015

Wonen a la carte op Monaterrein
Nieuwe bewoners beslissen mee over ontwerp huizen in Woerden Centraal

WOERDEN/ZEGVELD - Een koophuis op maat in een nieuwbouwwijk, voor ieder budget toegankelijk. Met deze nieuwe manier van bouwen loopt het Zegveldse Bolton voorop. De eerste huizen volgens dit concept worden nu opgeleverd op het voormalige Monaterrein in Woerden.
door DENNIS L'AMI
De Woerdenaren Leo Thijsen (29) en Irma Schippers (28) zijn de nieuwe bewoners van een rijtjeshuis aan het zojuist opgeleverde Adriaan Duyckpad. De voorkant van de rij huizen oogt redelijk hetzelfde, maar als Thijsen en Schippers de achtertuin laten zien wordt duidelijk waarom deze nieuwbouwwijk afwijkt van de standaard.
„Alles wat je hier ziet is door ons besloten," zegt Thijssen. „De breedte van de huizen, de plek van de trap naar boven, de grootte van de uit bouw. Eigenlijk alles, behalve de details en afwerking." Een blik op de nog kale achtertuinen van de buren leert dat ieder huis een andere uitbouw heeft, een andere hoogte en een verschillende achtertuin.
Arjan Ton, directeur van Bolton uit Zegveld, ziet dit als een nieuwe ontwikkeling. „Vroeger bouwde je een rijtje met dezelfde woningen, waar dan bijvoorbeeld tien mensen om hetzelfde mooie hoekhuis gingen vechten.. Nu bouwen we tien huizen voor tien mensen en allemaal kunnen ze het huis naar eigen wens indelen. Dat is een geheel andere manier van bouwen en daarom voor ons ook erg intensief want je bent continu aan het bijstellen."
Het principe is eigenlijk heel logisch, vindt Ton. „Wij kunnen meer huizen kwijt want eventuele kopers met een smallere beurs kunnen toch in een fraaie wijk komen te wonen."
De verkoopprijzen op het Adriaan Duyckpad liggen tussen de 166.000 euro en de 600.000 euro.
„Het concept vraagt totale flexibiliteit van ontwikkelaar, bouwer en architect," zegt Ton. „Dat proces is niet altijd even makkelijk, dus complimenten voor iedereen die eraan meewerkt. In feite gaat het hier om particulier opdrachtgeverschap."
De eerste fase wordt nu afgerond. Het zal nog drie tot vier jaar duren alvorens de hele wijk is gerealiseerd. Daarmee wordt een geheel nieuwe fase ingeluid voor deze in Woerden bekende plek.
Geschiedenis
Voor het eerst zal het gebied nabij het Woerdense NS-station een woonfunctie krijgen, in plaats van een industriële. De geschiedenis voert enkele decennia terug. Op een deel van het aan de Johan de Wittlaan gelegen stuk grond staat vanaf 1957 de meubelfabriek Stabin Bennis. Daarvoor is de grond in eigendom van een boer en wordt gebruikt als grasland. Halverwege de jaren '70 stopt Stabin Bennis zijn activiteiten op het terrein. Een paar jaar daarvoor, in 1970, vestigt Mona een zuivelfabriek op een ander deel van de locatie. Op
dat moment is er al een melkfabriek aanwezig. Tot de sloop in 2005 is het gebouw gezichtsbepalend voor het uitzicht op Woerden vanuit de trein.
Naast een fabriek is het ook een druk distributiecentrum voor zuivelproducten. Als de productie van de welbekende Monatoetjes wordt verplaatst naar Maasdam verliest de fabriek haar functie. Melkunie, de eigenaar, zet het gebouw - inclusief de omliggende terreinen - in de verkoop. In 2005 koopt Hollands Midden de fabriek. Later in dat jaar wordt de fabriek volledig gesloopt.
Roy van Rees, oud-speler van Valbovol, een voorloper van volleybalclub VTC, vertelt over de veilingshal die zich weer op een ander deel van het terrein bevond. „In de hoogtijdagen van het Woerdense volleybal speelden we daar Europa Cupwedstrijden voor 1000 man! Dan werd er eerst een houten vloer gelegd en kleedden wij ons om tussen de veilingbankjes."
Thijsen en Schippers zijn ondertussen niet op zoek naar een veilingbankje. Wél naar een fijne tweezits.
MEEPRATEN
Modelwijk
WOERDEN - Het zogenaamde a la carte wonen is in opkomst.
Op verschillende plekken in Nederland praten kopers steeds vaker mee over het ontwerp van hun droomhuis. De nieuwbouwwijk Woerden Centraal is hier een voorbeeld van. Projectontwikkelaar, architect, de bouwer en de uiteindelijke koper zijn voortdurend in gesprek om wensen van de koper door te voeren en tegelijkertijd de eenheid in de wijk te
bewaren.

Bron: AD Woerden 2 mei 2015

Bouwen met bagger

Natuur krijgt volgende week vrij spel langs de Grecht

ZEGVELD - Drie jaar nadat de eerste schop de grond in ging, is het project 'Ruimte voor de Grecht' klaar. Met bagger werd een bijzonder gebied gebouwd. Nu mag de natuur er haar gang gaan.
door IMAN VROMAN
„Trots? Ikke wel!" Freek Visser leidt 'Ruimte voor de Grecht', een bijzonder project van Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden dat in drie jaar tijd in Woerden en Woerdense Verlaat vorm kreeg. Vanaf een nieuw aanlegde kleidijk langs de middeleeuwse vaarverbinding overziet hij het voorlopige resultaat: een vlakte met gedroogde bagger.
Die is de voorbije jaren via flexibele buizen aangevoerd uit de Grecht en de Kamerikse wetering. Tienduizenden kubieke meters alles bij elkaar. Nadat het slib was opgedroogd, werden sleuven gegraven en een eiland 'gebouwd'. Straks, op zaterdag 9 mei, gaat de inlaat open, stroomt het water naar binnen en mag de natuur haar gang gaan.
Met 'Ruimte voor de Grecht' slaat het waterschap vier vliegen in een klap. Allereerst werd een slibprobleem opgelost. De Kamerikse Wetering en de Grecht moesten hoognodig worden uitgebaggerd. Vrijwel alle blubber verdween in het depot. Het 2 hectare grote gebied dient straks als waterberging, dat is de tweede klap. Staat het water in de Grecht hoog, dan vindt het hier extra ruimte.

Dijk
Klap drie is een nieuw stuk stevige dijk. De oude ligt aan het kanaal en wordt niet meer onderhouden. In het drassige polderland van Zegveld en Kamerik betekent dit dat de kade al over een jaar of 25 vrijwel verdwenen zal zijn, legt Visser uit. Weggezakt in de drassige polder. Geen probleem, want dan stroomt het Grechtwater ongehinderd het nieuwe gebied in en is de inlaat overbodig geworden. De verwachting is dat dit een keer of twee per jaar zal gebeuren.
Tenslotte is er de natuur. Het centaal gelegen eiland zal in de loop van de jaren 'als vanzelf' begroeien met wilgen en berken. De hoop is dat zich er purperreigers vestigen, vertelt Visser. Ze broeden al in de Kamerikse nessen, iets meer noordelijk langs de Grecht. Rond het eiland is een geul gegraven. Dit wordt overwinterings- en paaigebied voor vissen. En meteen een barrière voor roofdieren, zoals vossen, die op het eiland vogels of eieren willen kapen. Het ondiepe deel, waar zo'n 30 centimeter water komt te staan, is bedoeld als rietland.
Wie met eigen ogen wil zien hoe de waterberging volloopt kan zaterdag 9 mei mee met een rondleiding. Freek Visser en enkele collega's vertellen over de aanleg en de werking van het project. Tussen 13.00 en 16.00 uur varen bootjes van Natuurmonumenten vanaf het gemaal Zegveld aan de Milandweg naar de waterberging, 's Ochtends, tijdens de officiële opening, wordt de water-inlaat al opengezet. Het duurt een dag voor de berging vol is, denkt Visser.
NATUUR
Geen nieuwe nes
Aanvankelijk wilde Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden de waterberging langs de Grecht 'waterschapsnes' noemen. Die naam verwijst naar de Kamerikse nessen, gelegen langs de westelijke kade van de Grecht. Deze nessen hebben hetzelfde waterniveau als het kanaal en werden eeuwenlang gebruikt als hooiland. Vooral in mei en juni kleuren ze prachtig door bloeiende planten. Eigenaar is Natuurmonumenten. De naam waterschapsnes ging niet door, omdat de waterberging toch niet goed te vergelijken is met de natuurgebiedjes. Deze bestaan, bijvoorbeeld, uit meer land.

Bron: AD Woerden 1 mei 2015

Oorlogsherinneringen in een bijzonder boekje
Amsterdamse An liefdevol opgevangen in Zegveld

ZEGVELD - An Spoelder was 5 jaar toen de oorlog uitbrak. Als Amsterdams bleekneusje werd ze, met haar anderhalf jaar jongere zus Joke, in 1942 ondergebracht bij een boerenfamilie in Zegveld. De herinneringen zitten uiteraard in haar hoofd, maar staan ook in een schriftje uit 1948.
door LENY VAN DEN BELT
Op tafel ligt een schrift met op de kaft in mooie cijfers '1948' geschreven. „We moesten een werkstuk over de oorlog maken," zegt de 80-jarige An Spoelder. „Oh, kijk hier staat dat de Jozef Israëlsstraat in Amsterdam van de Duitsers zo niet meer mocht heten. Dat werd de Jan Tooropstraat."
Ze bladert verder en komt bij een gedicht. Menu voor de winter 1944 heet het. In een keurig handschrift staat geschreven: 'Men neme de vleeskaart, rolle deze in de bloemkaart en legge ze in de vetkaart. Daarna met de kolenkaart heerlijk bruin braden.' Het is de eerste strofe van een gedicht, dat gaat over alle bonnen die in de oorlog werden verstrekt: voor vlees, bloem, kolen, maar ook voor koffie, suiker en melk. De bewuste bonnen heeft ze er allemaal omheen geplakt.
Textiel
De familie van An Spoelder was bevriend met iemand, die een broer in Zegveld had wonen. „Dat was Jan Mouris," zegt ze „en zijn vrouw Anna. Via die kennis zijn mijn zusje en ik bij hun in huis gekomen."
Uit het schrift valt een envelop. Daarin zitten de brieven die boerin Anna schreef aan haar ouders: 'An is weer een pond aangekomen en waar blijven de textielbonnen die u beloofd had op te sturen?' Daar was ze gek op, op textielbonnen. Boterbonnen en melkbonnen, die had ze niet nodig, maar wel textiel-bonnen. Als ze een brief naar huis schreef, mocht ik er ook altijd nog iets bij schrijven."
Haar moeder had de brieven bewaard. „Ik heb ze later ingepikt. Ik bewaar alles. Maar ik heb ook heel veel in mijn hoofd zitten. Ik ben net een computer die je alleen maar hoeft aan te klikken." In de jaren dat An en haar zusje in Zegveld verbleven, heeft ze nooit geweten dat er ook nog zestien onderduikers op de boerderij zaten. „Dat hoorde ik pas later." De laatste 9 maanden van de oorlog heeft Ans familie, waar tijdens de bezettingsjaren nog twee tweelingen zijn geboren, bij de familie Mouris gewoond. „Mijn vader zat bij de geheime dienst. Het werd in Amsterdam te gevaarlijk."

Ze herinnert zich de bevrijding nog goed. „We werden geroepen. De oorlog is voorbij en ik kreeg boterhammen met aan twee kanten dik boter. Dat hadden ze me beloofd." Kort na de bevrijding ging ze terug naar Amsterdam.
Ze heeft wel altijd contact gehouden met de Zegveldse familie. „De boerderij bestaat nog. Bets Mouris woont er. Ze is inmiddels 97." In 1956 trouwde An en woonde ze op een zolderkamertje in Amsterdam. „Toen zagen wij een advertentie dat je een huis kon kopen in Nieuwkoop. Dat ligt aan de overkant van Zegveld, dacht ik, dus laten we dat maar doen."

Bron: AD Groene Hart 1 mei 2015

Nieuw: zandstrand in eigen dorp

NIEUWKOOP - Een zandstrand aan de Nieuwkoopse Plassen. Hoe leuk is dat! Han Bruinink, die strandpaviljoen Strand Zomer in het Meijepark gaat exploiteren heeft er tien jaar op moeten wachten. Vandaag gaat het strand open.
Bij Strand Zomer wordt de laatste hand gelegd aan de afwerking en zaterdag begint de bevoorrading. Het zandstrand is inmiddels ontdekt door Betty Te Slaa en zoontje Gijs (4). Zij ligt lekker op een handdoekje en Gijs is een rivier aan het graven. Met zijn emmertje vult hij de rivier. Er schuilt een ingenieur in hem want zodra hij door heeft dat het water terug de plas in loopt, bouwt hij een dammetje. Bruinink kijkt ernaar en hoopt dat hij nog veel van dit soort tafereeltjes mag meemaken. Verderop hebben jongelui hun sloep afgemeerd en zijn ook op het strandje neergestreken.
Over dat strand en het zwemwater is goed nagedacht. Het water is 'onderheid' en vervolgens heeft men plastic in het water laten zakken om te voorkomen dat het zand wegspoelt. De maximale diepte is 2.20 m. Het zwemwater is afgeschermd door een steiger.
Vervuild
De locatie is uniek. Recht vooruit zicht op Pietje Potlood, de watertoren in De Meije, rechts het Meijepad met de Kwakelbrug en links een vaart naar de haven aan het Meijepad. Via het Meijepad en het project de Zuidhoek is het strandpaviljoen bereikbaar. „Het is een echt strandpaviljoen," zegt Bruinink. „Het heeft in Zandvoort gestaan." Toen hij tien jaar geleden van de plannen voor de Zuidhoek hoorde, heeft hij het gekocht. Dat het nog zo lang zou duren voor hij aan de slag kon, had hij toen niet verwacht. „De grond bleek vervuild en moest gesaneerd worden." Al die tijd bleef het strandpaviljoen in de opslag. Enkele weken geleden begon hij met de opbouw. „Op 31 maart stormde het zo hard," zegt hij, „toen stortte de achterkant volledig in. Daar gaat mijn eerste seizoen dacht ik, maar wonder boven wonder had ik weinig schade.

Bron: AD Woerden 1 mei 2015
Pin It