Zegveld Smaakt naar Meer

ZEGVELD - Op 3 oktober is het weer tijd voor 'Zegveld Smaakt naar Meer'. Vanaf 16.30 uur en tot 21.00 uur staan lokale horecagelegenheden met kleine gerechtjes klaar om iedereen te verrassen. Speciaal voor de kinderen staat Speeltuinvereniging De Robbedoes met suikerspinnen en kunnen de creatieve kleintjes een snoepketting maken. Voor de oudere jeugd (18+) wordt er een biertapwedstrijd gehouden. Wie wordt de beste biertapper van Zegveld? Later op de avond wordt een muzikaal optreden verzorgd, maar de naam van deze persoon of ban wordt nog geheim gehouden.

Bron: Woerdense Courant 30 september 2015

Veteranenconcert

ZEGVELD - De Marinierskapel speelt 4 november om 17.00 uur in de Milandhof. Te gast zijn Frank Groothof en de YesJazzSisters. Toegang gratis. Kaarten verkrijgbaar via: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. o.v.v. naam, adres, postcode, woonplaats, tevens graag vermelden: vak C. Het concert eindigt om 22.30 uur.

Bron: Woerdense Courant 30 september 2015

Acht Amerikanen vonden de dood bij crash B17
Eerbetoon aan bemanning van de San Antonio Rose

door DANIËLLE VERWEIJ

ZEGVELD - 'Gesneuveld voor onze vrijheid'. Het staat in grote letters op de plaquette als eerbetoon aan de omgekomen bemanning van de B17 bommenwerper San Antonio Rose. Op 8 oktober wordt hij onthuld door nabestaanden.
Het is een koude, winterse dag in februari 1944 wanneer de 95th Bomb Group - 336th Bomb Squadron van het Amerikaanse leger begint aan haar vijfde grote missie. De opdracht is helder: met bommen zoveel mogelijk schade aanrichten in het Duitse Brunswijk, waar met name de vliegtuigindustrie op volle toeren draait.
Tot in het Duitse luchtruim is er de bescherming van een dik wolkendek, maar eenmaal terug boven Nederlands grondgebied trekt de lucht open. De San Antonio Rose is vogelvrij. Duits afweergeschut raakt een motor. Even vliegen de Amerikanen verder met één motor, maar als snel worden zij ontdekt door Duitse jachtvliegtuigen. De B17 raakt ernstig beschadigd en boven het Woerdense Geestdorp verliest het vliegtuig een staartstuk om enkele minuten later neer te storten in een weiland in Zegveld.
Twee bemanningsleden weten zich nog nét met hun parachute te redden, de overige acht Amerikanen komen om het leven bij de crash. „Zo'n drie- tot vierhonderd Zegvelders kwamen af op de enorme klap," weet historicus Jeroen van der Kamp, die zich voor een boek verdiept in de gebeurtenis. „En ze vluchtten ook weer snel toen de Duitsers kwamen."
Van der Kamp sprak met Zegvelders die de ramp hebben gezien of al snel ter plaatse waren. „De kinderen en tieners van toen zijn nu hoogbejaard. Hun informatie is onmisbaar voor mijn boek."
Direct na het neerstorten hebben de Duitsers een aantal brokstukken en drie lichamen geborgen. Na de oorlog, in 1946, kwam het Amerikaanse leger naar Zegveld om de stoffelijke overschotten van de overige vijf bemanningsleden te bergen. Ook vond toen pas de serieuze berging van het wrak plaats. Wout Verweij, lid van de werkgroep die het monument plaatst, heeft nog een foto van die grote bergingsoperatie. „Ze hebben een damwand geplaatst en zijn toen echt gaan zoeken," zegt hij.
De twee Amerikanen die zich met een parachute wisten te redden, kwamen uit bij de boerderij van wijlen Cornelis Bol aan de Hazekade.

„Ze kregen wijn maar wilden eigenlijk liever whisky, tegen de pijn. Bol regelde dat hun verwondingen werden verzorgd door de toenmalige dorpsarts Roskot," weet Verweij. „Maar al snel werden ze ontdekt door de Duitsers en weggevoerd. Ze werden krijgsgevangene maar hebben de oorlog wel overleefd."
Ook hun helpers Bol en Roskot worden door de Duitsers opgepakt en hebben vier maanden gevangen gezeten, onder meer in Kamp Amersfoort.
Het onderzoek van de werkgroek en de historicus heeft veel nieuw informatie opgeleverd en er is contact met een aantal nabestaanden „Wat nog ontbreekt, is een foto van vlak na de crash," weet Van de Kamp.
Wat nu rest is de onthulling van een officieel monument. Zowel het Amerikaanse als Nederlandse volkslied klinken op 8 oktober bij de plechtigheid. Daarbij zijn een zus van de navigator, nicht van de co-piloot en een neef van de piloot samen met hun gezinnen aanwezig. Ook burgemeester Victor Molkenboer woont de ceremonie bij.

Bron: AD Woerden 26 september 2015

Rijtjes oude huisjes aan De Steeg tegen de vlakte

Door Winny van Rij
ZEGVELD - In Zegveld gaat een rijtje bijzondere maar vervallen huisjes tegen de vlakte. Vroeger woonden er gezinnen en zat er een schoenmaker, nu is het opslag van bakkerij De Leeuw. "Jammer," zeggen Jan en Annalies de Leeuw. "Het was nooit de bedoeling om dit oude stukje Zegveld te slopen maar het is vervallen. Het dak lekt op verschillende plekken, en restaureren kost 300% van wat we nu gaan neerzetten." En dat is een houten hal van 18 bij 5 meter. "Dat gaan we vooral gebruiken voor opslag, koeling en vriezer." Jan woont er al zijn hele leven. "Mijn vader nam het over in 1946, hij was hier terechtgekomen omdat de zoon van de toenmalige bakker in de oorlog gesneuveld was." Jan zelf kwam er 1981 bij. "Ik ben de 29ste bakker," weet hij. "Er is een lijstje dat teruggaat tot 1600." En er is meer materiaal van het zoldertje gekomen. "Ik was er nog nooit op geweest," zegt Annalies die er toch ook al 30 jaar woont. Archieven, oude bakblikken, rekeningen, een schriftje met spreekbeurten van opa, administratie. Piet Brak van Stichting Hugo Kotestein heeft alles gefotografeerd en opgemeten." Verhalen en herinneringen komen boven. "Waar wij vroeger met z'n vijven woonden, huisden begin jaren zestig verschillende gezinnen, wel 45 mensen. Van een gezin met negen kinderen, sliepen er twee op de open zolder, dus boven alle huisjes." De huisjes vergaan maar de verhalen blijven. En De Leeuw kan voorlopig weer vooruit met bakken.

Bron: Woerdense Courant 23 september 2015

OUDSTE STRAAT
Vervallen huisjes wijken voor nieuwe hal bakkerij

ZEGVELD - Het is even zoeken, maar achter de bakkerij van Jan de Leeuw staat een piepklein huizenrijtje. Drie huizen zijn het, inmiddels helemaal vervallen. Vandaag gaan de pannen van het dak en maandag komt de sloper. Er moet ruimte komen voor een nieuwe hal voor de bakker.
Herstellen kan niet meer. Veel hout is verrot van drie piepkleine woningen, die veertig jaar geleden al onbewoonbaar zijn verklaard. Jan de Leeuw, eigenaar van het pand dat hij nu gebruikt als opslag, gaat er een nieuwe hal op bouwen om zijn nieuwe koelkast in te plaatsen. „Het is oud en op," vertelt de bakker, terwijl hij tientallen stroopwafels bakt. „Restaureren is gewoon geen optie. Veel te duur."
Daar is Zegvelder Piet Brak het helemaal mee eens. Als lid van de Stichting Hugo Kotenstein heeft hij de afgelopen weken heel wat uurtjes in het oude pand doorgebracht. „Ik heb foto's gemaakt en ruimtes opgemeten, zodat die informatie wel behouden blijft." Protest heeft hij niet aangetekend tegen de sloop van deze laatste volkswoningen in het kleine dorp. „Het is jammer, maar restaureren is geen haalbare kaart. Er moet dan een nieuwe fundering onder en dat kost gewoon veel te veel geld. En de bakker moet zijn werk doen." Toen veertig jaar geleden de laatste bewoner vertrok, zijn de huisjes leeg blijven staan. Jan de Leeuw weet wie er woonden: „Er was een gezin met negen kinderen. Twee kinderen hebben nog op de zolder van de bakkerij geslapen." In 1964 kwam er een jong stelletje voor in de plaats: Maartje en Herman Groen, nu beiden 74 jaar. Ze betaalden 4,50 gulden huur. „Ik zal foto's laten zien," vertelt Maartje in haar huidige woning aan de Julianalaan. „Kijk," wijst ze. „Zo klein was het. Maar we hadden er alles." In het huisje werd hun oudste zoon geboren. „Ik heb nog even op het zoldertje gekeken," vertelt Herman. „Het was ons plekje." „Alleen de oranje dakpannen gaan naar het café hiernaast," zegt De Leeuw. De rest gaat naar de vuilstort.

Bron: AD Woerden 19 september 2015

Wandelen in Meije

ZEGVELD - Staatsbosbeheer organiseert zaterdag 26 september een speciale wandeling door het eeuwenoude landschap van de Zegveld en de Meije. De deelnemers maken in deze periode een reis door de tijd. Elke ontdekkingstocht begint met een goede voorbereiding. De Groene Hart gids ontvangt de deelnemers vanaf 9.45 uur in eetcafé de Halve Maan met een kop koffie of thee. Na een korte inleiding gaan de deelnemers gezamenlijk naar Zegveld waar de wandeling begint. De wandeling gaat via een eeuwenoude houtkade, over de weg en dwars door de weilanden. De gids vertelt hoe de bewoners het land hebben gevormd. Na deze wandeling gaan de deelnemers per auto naar de schraallanden van de Meije. Daar legt de gids allerlei wetenswaardigheden uit. Wat is eigenlijk schraal en waarom noemt men ze zo? De gids onthult het geheim. De schilders van de Haagse School vonden deze kleurrijke weidse polders met prachtige luchten niet voor niets zo boeiend. Om ongeveer 13.00 uur zijn de wandelaars terug bij Eetcafé de Halve Maan.

De kosten voor de wandeling, inclusief een kopje koffie of thee, bedragen acht euro. Wandelaars die jonger dan 12 jaar zijn, betalen drie euro. De wandeling gaat over geplaveide paden en door het gras. Staatsbosbeheer raadt deelnemers aan goede wandelschoenen aan te trekken en een verrekijker mee te nemen. Honden zijn niet toegestaan. Parkeren bij de eetcafé de Halve Maan aan de Hazekade 20, in de Meije (Bodegraven). Aanmelden via: www.groenehartcentrum.nl of 06-23774925 (tijdens kantooruren).

Bron: Woerdense Courant 16 september 2015

Beurs met speelgoed en kinderkleding

ZEGVELD - Tweedehands speelgoed en kinder-kleding voor het najaar en de winter, is morgen te koop tijdens de beurs in Kerkelijk Centrum De Voorhof in Zegveld. Van 9.00 tot 12.00 uur wordt er in de zaal aan de Hoofdweg 48 door het aanbod gesnuffeld. De opbrengst van de kinderkleding- en speelgoedbeurs komt ten goede aan het onderhoud en de vervanging van de inventaris van het Kerkelijk Centrum De Voorhof in Zegveld.

Bron: AD Woerden 11 september 2015

José wint nieuwe fiets

ZEGVELD - "Met een beetje geluk kunt u deze zomer een gratis fiets bij ons uitzoeken", vertelde Gert-Jan Stoof van Stoof Tweewielers deze zomer aan zijn klanten.

Want bij aankoop van een nieuwe fiets maakte iedereen namelijk kans om het aankoopbedrag terug te winnen. Uit alle aankopen in juli en augustus werd op 1 september de winnaar getrokken. José van Geutselaar was de gelukkige. Zij won het aankoopbedrag terug van haar nieuwe Trek fiets waarvoor zij 849,00 euro had betaald. José reageerde enthousiast: "Dit had ik natuurlijk niet verwacht, maar ik kan nu iedereen vertellen dat ik deze zomer de juiste fietsenmaker heb uitgekozen." Ook scholieren maken deze zomer kans op prijzen bij Stoof Tweewielers. Iedereen die van juli tot en met september een nieuwe schoolfiets aanschaft maakt kans het schooljaar te beginnen met een Ipod of tablet.

Bron: Woerdense Courant 9 september 2015

Herfst- en winterkledingbeurs

ZEGVELD - De najaars- en winterkledingbeurs wordt 12 september van 9.00 tot 12.00 uur gehouden in de Voorhof (Hoofdweg 48) in Zegveld. Er wordt onder meer baby- en kinderkleding verkocht, positie-kleding, babyuitzet en gebruiksartikelen, speelgoed, kinderfietsen en nog veel meer. Meer informatie 0348-560305 of mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Bron: Woerdense Courant 9 september 2015

Cursus EHBO in Milandschool

ZEGVELD   - EHBO-vereniging de Meije-Zegveld start maandag 12 oktober een EHBO-basiscursus in de Milandschool in de Meije. De lessen beginnen om 19.30 en zijn 22.00 uur afgelopen. De kosten bedragen 125,00 euro,  inclusief cursusmateriaal en koffie. Sommige ziektekostenverzekeraars vergoeden de cursus. Het examen wordt gehouden op 15 februari 2016. Kijk voor meer informatie op www.ehbo-demeije-zegveld.nl. Opgeven kan bij Sandra van Vliet, 06-55748541 of via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Bron: Woerdense Courant 9 september 2015

Trek naar de stad, is dat erg?
Jongeren kiezen voor een toekomst buiten het Groene Hart

door HANS-PAUL ANDRIESSEN
GROENE HART - Het is van alle tijden en van alle landen: jongeren trekken van het platteland naar de stad om te studeren, te werken of voor een eigen woning. Ook in het Groene Hart. Het vertrek wordt deels gecompenseerd door de komst van jonge gezinnen. Kortom: de boel vergrijst.

Voorzitter Jan Helder van de Provinciale Adviescommissie Leefomgevingskwaliteit (PAL) van Zuid-Holland, een denktank van deskundigen, vindt ontgroening en vergrijzing een probleem. Hij sprak afgelopen week op het symposium 'Groene Hart: feit of fictie'. Algemene trend is volgens Helder dat het niet goed gaat met het Groene Hart: economisch blijft het achter, er is leegstand van kantoren en (agrarische) bedrijven, bestuurlijk is er verdeeldheid en de bevolking ontgroent en vergrijst. Hierdoor brokkelt het draagvlak af voor dagelijkse voorzieningen als winkels, scholen, gezondheidszorg, sportclubs, het kerkkoor en het zwembad. En dit heeft tot gevolg dat het minder leuk wonen wordt. Bestuurslid Bernt Feis van de Stichting Groene Hart, een club die zich inzet voor natuur en cultuur, neemt de vergrijzing juist voor lief. „Daarom slaat het nergens op dat Woerden zo'n 2000 huizen wil bouwen bij Harmelen, Zegveld en Kamerik. Ze zeggen: het is voor eigen bevolking, maar volgens cijfers stabiliseert het inwonertal zich in het Groene Hart. Overigens, die bouwdrift geldt ook voor Nieuwkoop, dat 600 huizen, enkele middenin de natuur, wil bouwen. Op den duur kan je de voorzieningen in sommige kleine kernen toch niet overeind houden. Concentreer alle voorzieningen in de steden Gouda, Woerden en Alphen." Peter van Steensel is directeur van het Programmabureau Groene Hart, een club ambtenaren die de regio van de grond wil tillen. Hij nuanceert het verhaal over 'kwijnende kleine kernen', sommige dorpen zitten juist in de lift.
„De trek naar de stad is niet anders dan 20,30 jaar geleden. Dat is een natuurlijke beweging. Wat verandert is dat we zeggen: we stoppen met nieuwbouw. Alle restlocaties zijn zo'n beetje volgebouwd. Nu gaan we de leegstand van kantoren en bedrijfspanden aanpakken. Bijvoorbeeld door er appartementen van te maken, die juist voor jongeren geschikt zijn. Dat is een hele interessante ontwikkeling."

In Zegveld ken ik bijna iedereen' 
ZEGVELD - De 22-jarige vrachtwagenchauffeur Mees van Elk woont thuis bij zijn ouders in het dorpje Zegveld (2300 inwoners) bij Woerden. Nog welgeteld twee weken. Dan gaat hij trouwen en betrekken hij en zijn vrouw een rijtjeshuis in Zegveld. „Ik moet er niet aan denken om naar een stad te verhuizen. Zelfs in het centrum van Woerden heb ik al het gevoel opgesloten te zijn. Dan mis ik de ruimte en de weilanden van Zegveld."
Enerzijds gaat het hem om de ruimte van het platteland, anderzijds om het vertrouwde, het knusse van een dorpje, waarin iedereen elkaar kent. „Ik heb mijn chauffeursopleiding in Rotterdam gedaan. Dat was een dag naar school en vier dagen werken. Maar ik heb helemaal niets met Rotterdam, mijn hele leven ligt hier in Zegveld. Al mijn vrienden en mijn familie wonen hier. Niet dat we nu ieder weekeinde bij elkaar over de vloer komen, maar je hebt geregeld contact."
En Van Elk heeft in Zegveld zijn vaste, vertrouwde bezigheden: zondags naar de kerk, en door de weeks naar de kerkvereniging en de fanfare. Zijn aanstaande bruid kent Mees al vanaf de basisschool. Ook zij is geboren en getogen in Zegveld. „Omdat ik vroeg ben gaan werken en gespaard heb, konden we dit huis kopen. Anders was dat echt niet gelukt. Omdat ik een deel van de prijs zo kon betalen, kreeg ik een hypotheek. Een student zal dat niet een. twee. drie lukken, want die heeft zijn geld in de studie gestopt.

Rotterdam in een bruisende stad
ALPHEN - De 22-jarige studente Sylvana Poelen uit Alphen staat te springen om haar geboorteplaats te verruilen voor het dynamische Rotterdam. Vooral het hippe buurtje van de Oude Haven, vlakbij haar school, valt in de smaak. Sylvana zit in het laatste jaar van de studie Leisure Management aan de Hogeschool van Rotterdam. „Ik verwacht een baan te vinden in de minor citymarketing". Ze is het heen en weer pendelen zat. ,Al mijn vrienden en vriendinnen in Alphen zijn naar de grote stad gegaan. Rotterdam, Amsterdam, Nijmegen", zegt ze. In de grote stad gebeurt het. Niet in Alphen. „Hier is iedereen op zichzelf. In Rotterdam zijn altijd mensen op straat. En elk weekend is er wel wat te doen, zeker in de  zomer. Dan weer in de Markthal, dan weer in de Oude Haven of op een andere plek in de binnenstad. Het bruist er gewoon." Maar waarom is ze dan als eerstejaars student niet meteen op kamers gaan wonen? „Goeie vraag. Het was toen een beetje een te grote stap om op kamers te gaan. Verder is het best prijzig om op jezelf te wonen. Daarbij werk ik in het weekeinde in Alphen in de Wijnbar en mijn ouders willen me graag thuishouden. Dat vinden ze gezellig." Het is niet alleen 'het bruisende', ook de Rotterdamse mentaliteit spreekt haar aan. „De mensen zijn er heel gedreven. Geen woorden, maar daden. Zodra ik een baan heb en geld verdien, wil ik zo snel mogelijk verhuizen. Ik heb daar in vier jaar echt iets opgebouwd, dat wil ik niet kwijt.

Bron: AD Groene Hart 2 september 2015

!-jarige studente Sylvana en staat te springen om laats te verruilen voor het tterdam. Vooral het hippe Dude Haven, vlakbij haar le smaak.

et laatste jaar van de studie :ment aan de Hogeschool „Ik verwacht een baan te inor citymarketing". Ze is 3r pendelen zat. en en vriendinnen in Al-ie grote stad gegaan. Rotter-m, Nijmegen", zegt ze. i gebeurt het. Niet in Al-edereen op zichzelf. In Rot-jd mensen op straat. En elk

zomer. Dan weer in de Markthal, dan weer in de Oude Haven of op een andere plek in de binnenstad. Het bruist er gewoon." Maar waarom is ze dan als eerstejaars stu­dent niet meteen op kamers gaan wonen? „Goeie vraag. Het was toen een beetje een te grote stap om op kamers te gaan. Verder is het best prijzig om op jezelf te wonen. Daarbij werk ik in het weekeinde in Alphen in de Wijnbar en mijn ouders willen me graag thuishouden. Dat vinden ze gezellig." Het is niet alleen 'het bruisende', ook de Rotterdamse mentaliteit spreekt haar aan. „De mensen zijn er heel gedreven. Geen woorden, maar daden. Zodra ik een baan heb en geld verdien, wil ik zo snel mogelijk verhuizen. Ik heb daar in vier jaar echt iets