DOOR JOLANDA VAN TOL
Zegveld- De Culturele Stichting Zegveld organiseert op zaterdag 26 mei een fietsroute langs unieke locaties in en rond Zegveld en de Meije
De fietstocht "Culturele Sporen Zegveld" heeft een lengte van 22 km en voert langs zeven karakteristieke boerderijen, natuurgebieden, goede doelenmarkt, ooievaarsdorp, viskwekerij, het vroegere dorpje Mi en met een zonneveer kunnen fietsers ongeveer 2 km overvaren en de atelierroute in Noorden en Nieuwkoop volgen. Op bijna alle locaties is een extraatje geregeld.
Op de boerderijen zijn onder andere herten en Lakenvelders te zien en een demonstratie schapenkaas maken. Speciaal voor de kinderen is op één van de boerderijen een puzzeltocht uitgezet. In de Meije is de R.K. Kerk geopend voor bezoekers. Daar is tevens informatie te vinden over de bekende watertoren "Pietje Potlood" Medewerkers van het ooievaarsdorp verzorgen rondleidingen en kan een kijkje worden genomen in een ooievaarsnest met jongen. Deelnemers aan de fietstocht kunnen met of zonder gids een wandeling maken in Lusthof De Haeck en de Schraallanden aan de Meije. Ook het atelier "De Blauwe Wereld" is open voor publiek. Motor achter de fietstocht is Chris Verheul van de Culturele Stichting Zegveld.
"Na de laatste 'Zegvelderie' waren we al lange tijd op zoek naar iets met cultuur waar je ook langer mee door kunt gaan. Het boerderijenboek dat vorig jaar door de Berichtgever is uitgegeven bracht ons op het idee de fietstocht te organiseren" vertelt Chris Verheul" In eerste instanties moest de route voeren langs de boerderijen, maar er rezen steeds weer nieuwe ideeën en dat heeft geresulteerd in fietstocht met een vol programma. "Er zit ook een mysterieus tintje aan de fietstocht. Alom bekend is het verhaal van het in 1204 verwoeste dorpje Mi. De exacte locatie is nog steeds een raadsel. Twintig jaar geleden is de kavel, met een grootte van ongeveer l ha, geëgaliseerd. Daarbij werden opvallende onregelmatigheden ontdekt.
We weten waar het ongeveer gelegen moet hebben, maar om precies de Miparochi met de Sint- Maartenskerk, een meertje en Joods begraafplaats in kaart te brengen is nog niet gelukt. Met hulp van Google Earth hebben we op de fietskaart de mogelijke locatie aangegeven. Ter plekke is er dus niets te zien. Door Mi weer onder de aandacht te brengen is het mede met de huidige techniek misschien mogelijk het dorpje weer boven water te halen. Zo wist een voormalige eigenaar van de kavel te vertellen dat hij ooit houtdelen mogelijk van de verbrande kerk heeft gevonden.
Het plaatsje Mi is al eeuwenlang een mysterie, maar wie weet kunnen we het verhaal ooit nog eens compleet maken" aldus de enthousiaste CSZ-er.
Start en finish zijn bij Gasterij Milandhof, Middenweg 2 in Zegveld. De aangegeven locaties zijn alleen op zaterdag 26 mei vanaf 10.00 uur tot 17.00 uur te bezoeken.
Meer info: www.CultureleSporenZegveld.nl
Zegveld wordt op dinsdag 10 april een bijeenkomst gehouden over hoe onveilige verkeerssituaties in het dorp verholpen kunnen worden. Eind vorig jaar kwamen in een vergadering van het Dorpsplatform zoveel knelpunten aan de orde dat wethouder W. Groeneweg beloofde een speciale bijeenkomst hieraan te wijden. De kruising Middenweg/Hoofdweg/Milandweg/Molenweg en te snel rijden op de Hoofdweg en Middenweg worden door veel Zegvelders als onveilig ervaren. Milandhof, aanvang 20.00 uur.
Een kale bedoening is het nu, na het kappen van een groot deel van de populieren langs de Hoofdweg. De bomen waren in slechte staat en moesten uit veiligheidsoverwegingen weg.
De plannen voor het kappen van de bomen dateren uit het vorige jaar. Samen met een groot aantal andere populieren in het Zegveldse buitengebied moesten ook deze weg. Die plannen hadden te maken met een omstreden bomenbeheersplan. Omstreden, omdat een deel van de Woerdense gemeenteraad niet achter de uitgangspunten staat. De opstellers van het plan willen terug naar het landschap zoals dat enige eeuwen geleden bestond: een landschap met weinig bomen langs de wegen. Een aanzienlijk deel van de raad vindt dat ‘terugrestaureren’ van het landschap verkeerd. Ook veel Zegvelders hebben problemen met de grootschalige kap. Dat heeft ertoe geleid dat het omhalen van bomen langs de Rondweg en de Hazekade op de lange baan is geschoven. Langs de Hoofdweg was echter haast en is het kappen vrijwel onomstreden. Bij de storm in januari viel al een aantal om. De bedoeling is om dit voorjaar nieuwe bomen te planten.
Meije - Het Bach- en Mozartfestival wijkt zaterdag uit naar de katholieke kerk aan de Meije. Vanaf 15.30 uur spelen daar de organisten Ad van Pelt, Rob Goudkuil, Arie Schüller en Hein Dekker. Verder werken mee Marion Reijm (fluit) en Anneleen Kaptein (saxofoon). Op het programma vooral korte orgelwerken van César Franck. Daarnaast het koraalvoorspel Meine Seele erhebt dem Herren van Bach. besloten wordt met drie intermezzi van Hendrik Andriessen. Het concert is gratis toegankelijk.
Wie thuis nog spullen heeft liggen die niet meer gebruikt worden, maar nog wel verkoopbaar zijn, kan dat op zaterdag 31 maart klaarzetten. Dan komen de rommelmarktmedewerkers van de Hervormde Gemeente van Zegveld uw spullen ophalen. Het jeugdwerk van de kerk organiseert ieder jaar een grote actie ten bate van een goed doel. Dit jaar is gekozen voor verschillende sponsoractiviteiten, een rommelmarkt en attracties. De opbrengst van de markt gaat naar twee goede doelen. Allereerste naar een project in Rwanda waar een beroepsopleiding aan wezen en straatkinderen geeft. Het tweede deel van het geld gaat naar Project Basisschool in Roznava, Slowakije. In de week van 2 tot 7 april is er een gebaksactie. Wie meer wil weten over het gebak of de rommelmarktspullen moet letten op de folder die in de bus valt.
Woerden/Zegveld- Het pupillenteam van de basisschool Jorai uit Zegveld heeft de finale schooldammen van de Dambond Midden Holland gewonnen. Het team dat doorgaat naar de halve van het Nederlands Kampioenschap op 12 mei, zorgde afgelopen zaterdag voor een spannende strijd in bedrijfsrestaurant "De Wijde Bliek" van de Sluisgroep in Woerden. In totaal namen 16 schoolteams deel en aanvankelijk zag het er niet naar uit dat de Zegvelders de beker mee naar huis zouden nemen. Pas in de laatste ronde slaagde Zegveld er in op spectaculaire wijze te winnen van het sterke team van de basisschool De Springplank uit Hazerswoude. Het Zegveldse pupillenteam wordt vertegenwoordigd door Geert van Ingen, Arie en Jacco van der Knaap, Jaco Kastelein.
De schilders Sonja Bimmel, Nel Treur en Anneke van Zutphen exposeren hun werk tot en met 29 maart in de Regiobibliotheek Zegveld. Hun werk is gemaakt met olieverf, aquarel, keramiek, klei en acryl. Door het gebruik en de combinatie van deze middelen ontstaan verassende resultaten.
Zegveld wordt maandag een stuk kaler. Aan de Noord-west-zijde van de Hoofdweg en de Uitweg sneuvelen 87 populieren.
Het kappen gaat door tot het einde van deze maand. Eerder was nog sprake van dat 447 bomen zouden moeten verdwijnen.
Na protesten van omwonenden worden nu alleen bomen weggehaald die gevaar opleveren of ziek zijn.
Per uur zal de Hoofdweg en de Uitweg twee keer vijf minuten gesloten zijn voor al het verkeer tussen 9.00 uur en 16.00 uur. De rest van de tijd is een rijbaan open. Verkeerslichten zullen auto’s zo goed mogelijk leiden.
LISETTE VAN DER GEEST
LUC VAN DEN OEVER
Opvolgers heeft hij niet meer. Jan van der Maat (65), oudste uit een gezin van twaalf, is de derde en laatste generatie op een boerderij van meer dan honderd jaar oud. Zijn twee zoons zijn vertrokken. Een mooi plekje aan De Meije legde het wat hen betreft aftegen de betere regelingen voor boeren in Denemarken. Als het om emigreren gaat, herleven de jaren vijftig. Net als een halve eeuw geleden kiezen tienduizenden Nederlanders voor een nieuw vaderland. Voor het derde achtereenvolgende jaar vertrekken meer mensen dan zich er vestigen. Maar dat geldt niet voor boeren. Het aantal emigranten in de agrarische sector stagneert. Een van de redenen: dalende grondprijzen maken het lastiger het onroerend goed lucratief te verkopen. Maar als ze gaan, blijven ze ook in hun nieuwe vaderland. Eén op de drie emigranten is binnen tien jaar terug; bij agrariërs ligt dat percentage veel lager.
De buurtschap De Meije, midden in het Groene Hart, heeft de afgelopen decennia een indrukwekkend aantal boerenzonen en -dochters zien kiezen voor een buitenlands avontuur. Daar konden ze de vleugels uitslaan. Tegelijk veranderde het boerenleven langs het kronkelende veenriviertje tussen Zegveld, Nieuwkoop en Bodegraven ingrijpend.
De schaalvergroting sloeg toe: van de pakweg 35 bedrijven halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw is nog maar eenderde over. En die zijn vele malen groter dan die van destijds. De overtollige hoeves doen dienst als
- luxe - woonboerderij.
Aan de keukentafel geeft vader Van der Maat toe dat emigratie van zijn zoons 'toch best even slikken was'. „Mijn oudste zei: pa, voor mij hoef je niets te bewaren, ik ga elders boeren." Zo vertrok John van der Maat dertien jaar geleden naar Denemarken. Zijn jongere broer, Edwin, volgde zes jaar later zijn voorbeeld. Na twee jaar samen met zijn vader in De Meije te hebben gewerkt, hield hij het toch voor gezien.
Vader Jan laat een stilte vallen. „Tsja, je denkt dat je een opvolger hebt..." Achteraf begrijpt Van der Maat zijn beslissing. Boeren in Nederland is tegenwoordig niet zo makkelijk meer. De hobbyist, of luxe boer', zoals hij zichzelf nu noemt, bezat veertien hectare land en ruim dertig koeien. „Ik had er zat aan, maar voor een jonge boer die begint, is dat gewoon te klein. Die is ten dode opgeschreven. Er is geen boterham te verdienen, ook geen droge."
Hoge grondprijzen, het verscherpen van de mestwet, oprukkende bedrijfsterreinen, allemaal redenen voor boeren om hun toekomst ergens anders te zoeken. Ook dan heb je geld nodig. Van der Maat: „Het kan alleen met knikkers in de tas. Voor Canada moetje toch snel een tonnetje of vijf meebrengen. Mijn zoons merken het in Denemarken: de boeren druppelen nog binnen, maar stromen terug." En de toekomst voor de resterende boerenvaders in de Meije? Van der Maat is pessimistisch. „Pas als het land vele malen goedkoper wordt en producten meer opbrengen, zal het misschien wat beter worden. Maar Brussel maakt de dienst uit." Volgens Van der Maat kan ook de nieuwe landbouwminister Gerda Verburg, geboren op een steenworp afstand van De Meije, daar in haar eentje niets aan veranderen.
Ik denk dat er nog tien van de vijftig boeren zijn overgebleven.
In Denemarken wordt het gekscherend de Arkesteyner driehoek genoemd. Op 25 kilometer van elkaar hebben vijf van de zes kinderen van de familie Arkesteyn er een grote boerderij met gemiddeld tachtig hectare land. Pa en moe hebben er ook maar een huisje gekocht om een paar maanden per jaar bij de kinderen en kleinkinderen te kunnen zijn. Arnold Arkesteyn (65) kwam in 1953 naar De Meije, waar hij de boerderij met zestien hectare land
van zijn vader overnam. In 1998 moest hij wegens gebrek aan opvolging stoppen. „Ik denk dat er nog tien van de vijftig boeren zijn overgebleven. Natuurlijk zou het fijn zijn als een van de kinderen de boerderij had overgenomen. Mensen vragen me vaak of ik het niet erg vind dat vijf van de zes kinders weg zijn. Draai, het eens om. Stel je voor dat ze allemaal nog hier waren. Het is in het Groene Hart toch bijna onmogelijk om goed te kunnen boeren. Ik moet ook niet verdrietig zijn; ze beschikken over het juiste boerenbloed en hebben hun hart gevolgd. Toen ik voor het eerst in Denemarken kwam, wilde ik eigenlijk niet meer terug. Ik heb zoveel respect voor de Denen. Ze hebben het ons gegund. Mijn leeftijd en een slechte rug hielden me tegen om er opnieuw te beginnen." Over de toekomst voor jonge boeren is Arkesteyn somber. „Canada en Denemarken zijn te duur. De grond is in tien jaar tijd vier keer zo duur geworden. Voor Denemarken geldt dat de rek er wel een beetje uit is. Er komen er meer terug dan dat er binnenkomen. Er zitten nog driehonderd Nederlandse boerenbedrijven in Denemarken. Zij produceren twintig procent van alle melk in dat land. Mijn kinderen doen het er goed en ze hebben elkaar." Dat zijn: Ard (40), die in 1993 vertrok; Gerwin (34) volgde in 1995 en dochter Anja (38) in 1998. Zonen Ron (32) en Eric (29) gingen in 1999.
Als ik een schuur neer wil zetten, dan doe ik dat
Ze bieden vrijheid, ervaring, het buitenland en avontuur. Jongens in Nederland kunnen hun kans grijpen: een Hollandse familie in Canada zoekt een knecht. „Nederlanders kunnen beter werken," luidt het simpele antwoord van Nel Omvlee op de vraag waarom ze in Nederland op zoek gaan. De familie Omvlee-Habold vertrok dertig jaar geleden uit De Meije. 'Kotsziek' van alle regels zagen zij hun toekomst hier niet meer voor zich. Omvlee: „Voorheen was ons gebied een agrarisch natuurgebied, maar er kwam een agrarisch streekplan. Dat is leuk voor mensen uit de stad, maar de boer zelf wordt beperkt." Schuldig tegenover vaders die eventueel alleen achterblijven zonder opvolger, voelt Omvlee zich niet. „Er is een reden voor het vertrek. Het wordt in Nederland onmogelijk gemaakt. Als ik een schuur neer wil zetten, dan doe ik dat. In Nederland moetje daarvoor anderhalf jaar vechten met de regering." De familie bezit een melkveeboerderij in New Brunswick, in het oosten van Canada, vlakbij de grens met de Verenigde Staten. De nieuwe knecht krijgt een eigen huisje op vijfhonderd meter afstand van de boerderij van de familie. Leendert Spijker uit Bodegraven is bereikbaar voor inlichtingen over de vacature op 0172-611180.
Portugal is in, Canada is uit
Begin deze eeuw emigreerden nog jaarlijks zestig complete Nederlandse boerengezinnen naar Denemarken. Vorig jaar waren dat er nog maar twintig. Dat heeft veel te maken met de stijgende grondprijzen.
Canada, jarenlang favoriet bij emigranten, staat niet meer bovenaan. Hoewel er nog steeds een goede toekomst ligt voor boeren, zijn de regels voor verblijfsvergunningen en visa lastiger geworden en blijven de grondprijzen stijgen. Portugal en de Verenigde, Staten steken Canada en Denemarken naar de kroon. Ook Polen is uit. De eerste emigranten zijn niet bijster positief. Opkomende landen zijn Roemenië, Hongarije, Tsjechië en Slowakije, maar die zijn voornamelijk geschikt voor vrijgezelle avonturiers. Gezinnen blijven toch vooral kiezen voor Denemarken, Canada en de Verenigde Staten.
Sinds 1 februari is automobielbedrijf Habben Jansen officieel dealer van Freerider-scootmobielen. In de showroom is een apart gedeelte ingericht met een overzichtelijke presentatie van diverse elektrische scootmobielen (en rollators), zodat de klant goed kan vergelijken. Voor het autobedrijf is het een uitbreiding van het aanbod.
De leverancier heeft het bedrijf gevraagd om voor de regio dealer te worden. „We hebben even nagedacht, maar het concept van scootmobielen past best in ons assortiment. Een scootmobiel van Freerider is een goed product met een prima servicedienst. Daar willen we best onze naam aan verbinden" aldus het Zegveldse bedrijf.
Er is veel vraag naar scootmobielen. De samenleving vergrijst en veel ouderen willen zelfstandig en mobiel blijven. In de toekomst zal de vraag alleen maar toenemen. Er is dus sprake van een groeimarkt. Het is nu mogelijk voor ouderen zelf een persoonsgebonden budget bij de gemeente aan te vragen voor bijvoorbeeld de aanschaf van een scootmobiel. Zij kunnen dan voor de aanschaf zelf een dealer in de buurt uitzoeken. Veel senioren komen nauwelijks meer buiten omdat zij vaak slecht ter been zijn en daardoor angstig zijn om te struikelen over de obstakels in de openbare ruimte. De Freerider scootmobielen bieden een fantastische oplossing voor mensen die niet of nauwelijks meer buiten komen en hierdoor sneller vereenzamen in hun woonomgeving. Zij kunnen makkelijker hun sociale contacten onderhouden of lekker van het zonnetje genieten tijdens een bezoek aan het park. Zelfstandig boodschappen doen en rustig een kop koffie drinken in het winkelcentrum zijn weer de gewoonste zaak van de wereld. Angst voor stoepranden en drempels is verleden tijd en veiligheid is gegarandeerd op deze stabiele en zeer makkelijk te bedienen scootmobielen.
Veel mensen hebben dankzij hun scootmobiel meer vrijheid. Zij kunnen met een veilige snelheid een behoorlijke afstand afleggen. In de praktijk blijkt dat de tevredenheid van veel
scootmobielrijders afhangt van de kwaliteit van de scootmobiel en de betrouwbaarheid van de leverancier. Een elektrische scootmobiel vraagt over het algemeen niet veel onderhoud. „Het merk dat wij leveren is kwalitatief uitstekend en weinig storingsgevoelig. Maar er kan natuurlijk altijd wat gebeuren, zoals een probleem met de accu of een lekke band. Wij zijn dan binnen de regio met onze serviceauto snel ter plaatse om het probleem te verhelpen. En mocht het zo zijn dat we het niet ter plaatse kunnen oplossen, dan hebben we een vervangende scootmobiel beschikbaar. Zo blijft men dus ten aller tijde mobiel. Die garantie kunnen we geven. Maar ook voor het reguliere onderhoud en eventuele reparaties is het prettig dat wij in de buurt zitten."
Ruime keuze
De klant heeft de keuze uit zes modellen die extra veilig zijn door de vierwiel constructie, De bestuurder heeft geen rijbewijs nodig. De modellen blinken uit in veiligheid en comfort. Automobielbedrijf J.W Habben Jansen heeft voor iedereen een geschikt model. Van opvouwbare scooter die past in iedere achterbak (ideaal voor kortere afstanden of op reis) tot de Freerider Westminster: een robuuste en zeer luxe scooter voor lange afstanden met een snelheid van 15 kilometer per uur heeft dit model een actieradius van maar liefst 50 kilometer. Grind, gras en zand is geen probleem voor deze echte country scooter. „Wij van Automobiel Habben Jansen kunnen u geheel vrijblijvend adviseren welk model voor u het meest geschikt is. Wij vertellen u graag waar u beslist op moet letten als u een scootmobiel aanschaft. U bent van harte welkom in onze showroom (ook op afspraak 's avonds). Mocht u geen vervoer hebben belt u ons even en wij komen u halen en brengen u weer thuis."
Automobielbedrijf J.W. Habben Jansen Hoofdweg 117, 3474 JC Zegveld Tel. 0348-691275/06-55335255 www.autobedrijf-habbenjansen.nl
De dames van de schilderclub 'Atelier de Zolder' exposeren tot 29 maart in de regiobibliotheek in Zegveld. De tentoonstelling is tijdens de reguliere openingstijden van de bibliotheek te bewonderen. De dames van de schilderclub 'Atelier de Zolder', Nel Treur en Sonja Bimmel hebben elkaar leren kennen bij Ingrid de Boer waar zij allen schilderles kregen. In 2004 zijn zij verder gegaan bij Anneke van Zutphen in Harmelen. De onderwerpen die geschilderd worden, zijn vrij. Ook worden combinaties gemaakt voor stillevens en wordt in de zomer in de tuin met pastelkrijt geschilderd. Sonja Bimmel is begonnen met schilderen in 2001 bij Galerie ING in Woerden. Zij schildert hoofdzakelijk met olieverf op doek. Haar onderwerpen zijn divers. Ze heeft een voorkeur voor dreigende luchten in een landschap of een zeegezicht en dan het liefst met een boot erin. Ook het menselijk lichaam en bloemen op een flinke maat doek hebben haar belangstelling. Naast het schilderen werkt ze ook met keramiek, dat raku gestookt wordt.
Nel Treur heeft cursussen gevolgd bij Galerie ING in Woerden en bij Nolly van Leeuwen in Oudewater. Zij schildert eveneens met olieverf en werkt ook regelmatig met aquarel. Hiervoor gebruikt ze losse vellen papier die ze opspant, zodat ze groter kan werken dan op de standaard aquarelbloks. De onderwerpen die zij in haar aquarel gebruikt zijn stillevens, bloemen en landschappen. Ze schildert graag dieren, de natuur heeft echt haar aandacht. Anneke van Zutphen, de docent van 'Atelier op Zolder', werkt zelf met aquarel, acryl, en olieverf en maak onderwerpen in klei, die in de raku oven gestookt.
De leerlingen van de basisschool 'Jorai' in Zegveld hebben vorige week met allerlei acties 3951 euro bijeen gebracht. De opbrengst is bestemd voor een school in Roznava in Slowakije en voor Mercy Ships. De school in Roznava wordt al een aantal jaren door de Zegveldse school financieel gesteund. Mercy Ships is een christelijke organisatie waar vrijwilligers medische hulp verlenen op speciaal daarvoor ingerichte schepen in derde wereld landen. De actieweek werd vorige week vrijdag afgesloten met een Inloop-avond in het schoolgebouw aan de Nieuwstraat. Daar werden onder andere door de leerling gemaakte artikelen en tweedehands goederen, zelfgebakken loempia's, stroopwafels en ander gebak verkocht. En konden liefhebbers van Oudhollandse of computerspelletjes hun hart ophalen.
Muziekvereniging Kunst na Arbeid gaat zaterdag de Zegveldse straten langs om oud papier op te halen. De vrijwilligers zijn vanaf 8.30 uur in touw. Aan de Zegvelders het verzoek de oude kranten en tijdschriften vast klaar te zetten. De opbrengst van de inzameling gaat naar x de verenigingskas.
De St.-Janskerk in Gouda is het onderwerp van de bijeenkomst van de Zegveldse leden van Passage op dinsdag 13 maart in de Milandhof. S. Tompot uit Gouda vertelt aan de hand van dit onderwerp over de Advents- en lijdenstijd. Het geheel begint om 19.45 uur.
De oude knotessen langs de Meije worden vanaf vanmiddag aan een opknapbeurt onderworpen. Rob Hoekstra, directeur van Landschapbeheer Zuid-Holland zet de eerste zaag in een van de takken. In de Meije wil Landschapbeheer Zuid-Holland met dit onderhoud op twee locaties aan de slag. De eerste betreft de knotessen langs de boomgaard bij de hoeve Veldzicht. De tweede is een rij essen die als hakhout in beheer is geweest. Daar is bescherming tegen veevraat noodzakelijk. Op dit moment zijn de huidige landelijke financiele regelingen voor het onderhoud onvoldoende. Voor het onderhoud van de naar schatting ruim 100.000 knotbomen in Zuid-Holland bedraagt het jaarlijkse tekort € 400.000,-. Er is op beide locaties sprake van achterstallig onderhoud. De takken van de knotessen zijn momenteel zo lang en dik geworden dat ze op den duur dreigen te bezwijken onder hun eigen gewicht. Doordat de bomen geknot worden lijven ze langer in leven. Dit biedt weer ongekende mogelijkheden voor vele plant- en diersoorten.
Zegveld/ Woerden- Vol trots overhandigen verkoopadviseurs Lars Elbertsen en Theo Uittenbogaard van Autobedrijf Van Beynum de sleutels van een splinternieuwe Volkswagen Crafter aan Lauw Uittenbogaard van Gasterij Milandhof uit Zegveld. Het is de eerste Crafter in Woerden die Van Beynum speciaal op maat heeft geleverd. De standaard Crafter werd omgetoverd in een partybedrijfswagen met sfeervolle opdruk, laadklep en een interieur op maat gemaakt voor het organiseren van feesten op locatie.
Vorig jaar werd de Volkswagen Crafter gelanceerd en de Milandhof verzorgde bij Autobedrijf Van Beynum de party tijdens de feestelijke introductiedagen. Helemaal toevallig was dat niet. Zoon Theo van bedrijfsleider Lauw Uittenbogaard van de Milandhof is verkoopadviseur van het Woerdense autobedrijf. Los daarvan was Uittenbogaard senior bij het zien van de Crafter meteen verkocht. “Een model dat qua ruimte en gebruiksmogelijkheden bij ons past. Lars en Theo hebben met ons meegedacht en dat heeft geresulteerd tot een ‘dijk van een wagen’ vindt Uittenbogaard senior
“In de 8 jaar dat Gasterij Milandhof ook partijen op locatie verzorgt, hebben we twee partybussen gehad. Partyservice op locatie groeit gestaag en 40 procent van onze feesten vindt plaats buiten de deuren van Gasterij Milandhof. Daarbij komt dat we begonnen zijn met partijen voor ongeveer 100 personen. Nu worden die aantallen steeds groter en organiseren we feesten voor tussen de 500 en 1000 gasten. De nieuwe partybus betekent naast het gemak van veel meer ruimte en inrichting ook een groot voordeel voor onze medewerksters. Met een speciaal beveiligde laadklep wordt het in en uitladen met rolcontainers een stuk gemakkelijker en is zwaar tillen niet meer aan de orde” aldus een tevreden Uittenbogaard
De sfeervolle opdruk is ontworpen door grafisch ontwerper Gerrit Gerritsen uit Zegveld en het Woerdense bedrijf Goodsign heeft vervolgens het ontwerp op de partybus bevestigd.
Het jeugdwerk van de hervormde kerk van Zegveld houdt zaterdag 21 april zijn rommel- en activiteitenmarkt. Naast het marktgedeelte, is er een serie activiteiten waarmee de leden van de jeugdverenigingen (sponsor-)geld willen inzamelen voor de goede doelen. Een van die doelen is ditmaal het werk van oud-Zegvelders Henri en Lilian Jansen in Rwanda. Zij geven leiding aan de technische school CEFORMI die een beroepsopleiding voor wezen en straatkinderen biedt. Het andere doel is een christelijke school in Roznava (Slowakije).