door LENY VAN DEN BELT
MEIJE/NOORDEN - In een loods in Noordse Dorp bouwen vrijwilligers aan het nieuwe zonneveer dat dienst gaat doen tussen Noorden en de Meije. Over drie maanden wordt het vaartuig in gebruik genomen.
Het was even schrikken toen Jan Husslage, bedenker van het zonneveer, aankondigde dat hij in 2013 zelf met het veer door Nederland wilde varen. Dan bouwen we een nieuw veer, dachten de acht schippers, allemaal vrijwilligers. Ze stroopten de mouwen op en gingen aan de slag. Inmiddels krijgt het veer al duidelijk vorm. Conclusie: hij lijkt in de verste verte niet op het oude Zonneveer.
Elke dag wordt er gewerkt door een ploegje in een loods in het Noordse Dorp. Schipper van het eerste uur Kees Mechelse is het technisch brein achter het nieuwe veer. Mechelse bouwde een proefmodel, schaal 1:10. Met dit model kon de boer op worden gegaan op zoek naar sponsoren. Die kwamen er. „We hadden 25.000 euro nodig," zegt de penningmeester van de Stichting Zonneveer. „We waren bijvoorbeeld genomineerd voor een geldbedrag van het blad Buitenleven. Mensen konden op ons stemmen. We hebben het toen net niet gehaald, maar het blad heeft ons aangemeld bij het ANWB-fonds. Daaruit hebben wij alsnog een paar duizend euro subsidie gekregen."
Ook de provincie Zuid-Holland doet een duit in het zakje. „Het zonneveer vaart tussen twee fietsknooppunten. Wij worden eigenlijk beschouwd als een 'fietspad' en daarom steunt de provincie ons."
ONZINKBAAR
Nu het benodigde bedrag binnen is worden alle zeilen bijgezet om het pontje eind april in de vaart te krijgen. Joop Stokdijk en Wim de Meester zijn de 'bouwers van dienst'. „We zijn begonnen met het dek en de drijvers," vertelt Stokdijk. „Alles is gemaakt van platen polyurethaan-schuim. Die zinken niet."
Nadat dek en drijvers aan elkaar gelijmd waren, moest het inmiddels 400 kilo wegende gevaarte worden omgekeerd voor de opbouw. Daar wordt nu aan gewerkt. De uitsparingen voor de accu's zijn al gemaakt en Stokdijk heeft de luxe kapiteinsstoel - in hoogte verstelbaar en verschuifbaar naar voren en achteren - al gemonteerd, evenals het fraaie stuurwiel. „Er komen twee elektromotoren onder te hangen," vertelt hij. Die twee motoren hebben, volgens de bouwers, voldoende kracht. Twaalf personen, tien fietsen en eventueel een rolstoel kunnen mee. „Wij zijn uitgegaan van het zwaarste scenario. Er is rekening gehouden met elektrische fietsen en twee zware tassen!"
De zonnepanelen, die moeten zorgen voor de energie, komen op aluminium profielen. Deze worden ook in hoogte verstelbaar. „Dat moet wel, anders kunnen we hier de loods straks niet uit," zegt Wim de Meester lachend.
Dat levert de mannen nog een uitdaging op: „wij willen het dak automatisch laten zakken. Daar hebben we nog niet écht over nagedacht, maar dat komt wel goed."
Het team Ooievaars eindigde zaterdagavond tijdens het door de Culturele Stichting Zegveld gehouden Verenigingenspel op de eerste plaats. In het lokale multifunctioneel centrum was het een drukte van jewelste. Gezelligheid stond natuurlijk voorop. Maar de échte fanatiekelingen wilde natuurlijk wel winnen.
De Stichting Ooievaars Zegveld is zaterdagavond winnaar geworden van het Zegveldse Verenigingenspel. In de 33ste editie streden 69 teams om de eerste plaats. Als laatste eindigde voor de derde maal met enige trots jeugdvereniging De Rank.
De deelnemers vonden het moeilijk, zegt samenstelster Ciska Klooster.
„Vooral de wetenschapsvraag is altijd een hersenbreker. Vleeswaren proeven was minder moeilijk, maar het raden van ballen van verschillende sporten vonden ze wel lastig." Drie teams hadden afgezegd in verband met de dood van Maarten de Bruin uit de Meije. Die overleed vorige week, nadat hij bij het schaatsen door het ijs was gezakt. Klooster: „We hebben stilgestaan bij zijn dood en een minuut stilte gehouden. Je kon een speld horen vallen in de sporthal. Het was indrukwekkend."
ZEGVELD/KAMERIK/KOCKENGEN - Een kennisquiz die het wij-gevoel binnen het dorp vergroot, dat is het zaterdag gehouden Zegveldse Verenigingenspel. Tientallen jaren al succes gegarandeerd. De dorpen Kamerik en Kockengen volgen.
Het Zegveldse Verenigingenspel beleefde zaterdag de 33ste editie. Komende zaterdag staat het tweede Verenigingenspel van Kockengen op de rol en weer een week later is het de beurt aan Kamerik, waar de plaatselijke verenigingen voor de eerste keer de krachten meten in een kennisquiz.
Het Verenigingenspel blijkt een beproefde formule. Dat Kamerik en Kockengen, de dorpen die in de jaren '80 van de vorige eeuw nog met Zegveld wilden fuseren tot een nieuwe plattelandsgemeente, het spel nu kopiëren vindt Ciska Klooster, vragenbedenkster in Zegveld, geen enkel probleem. Integendeel zelfs.
Ruud Kwakkenbos, kantoordirecteur van de Rabobank voor deze drie dorpen, kwam met het idee. „Het Verenigingenspel is een prachtig instrument om het wij-gevoel in de dorpen een impuls te geven. En ook om al die vrijwilligers in het zonnetje te zetten."
Adrie de Lange, voorzitter van de Ondernemersvereniging en voor de tweede keer organisator van het spel in Kockengen, beaamt dat. „Wij willen als ondernemers de verenigingen een leuke avond bezorgen. Een soort cadeautje. Al die vrijwilligers houden het dorp leefbaar."
In Kamerik wordt op 9 februari voor het eerst het Verenigingenspel gespeeld. Organisator Arthur Bolderdijk speelt het spel met 32 teams. „De grootste spanning is er nu wel af bij mij. Ik was even bang dat ik niet genoeg teams bij elkaar zou krijgen, maar die vrees bleek ongegrond. De kracht van het dorp was groter dan ik verwachtte."
Het grootste deel van de vragen wordt bedacht door Ciska Klooster. „Het hele jaar door sprokkel ik die bijeen. Voor mij dé uitdaging om ieder jaar het Verenigingenspel te organiseren, want de 360 vragen verbreden ook mijn algemene kennis."
Adrie de Lange vindt de vragen vooral leuk omdat iedereen eraan mee kan doen. „Je hoeft geen professor te zijn. De één snapt geen bal van een vraag, voor de ander is het een eitje."
Niet alle vragen van Klooster worden in Kockengen en Kamerik overgenomen. Er komen ook eigen 'dorpsvragen' aan bod. De Lange en Bolderdijk willen geen tipje van de sluier oplichten. „Maar in Kamerik is het verstandig een oud-Kamerikker in je team te hebben," meldt Bolderdijk.
De een serieus, ander los
De sfeer tijdens het Verenigingenspel is in Zegveld een stuk serieuzer dan in Kockengen, zegt Adrie de Lange. „Het was vorig jaar bij ons vooral een gezellige avond," blikt hij terug. „Teams gaven elkaar verkeerde antwoorden door, en meer van dat soort dingen. In sporthal De Milandhof in
Zegveld is het soms muisstil. Zo serieus wordt er gespeeld." Arthur Bolderdijk verwacht dat er bij hem in Kamerik ook serieus gespeeld gaat worden. Geen Kockengense taferelen dus. Het Verenigingenspel in Zegveld werd zaterdag gewonnen door Stichting Ooievaars Zegveld.
Meije - De begrafenisstoet voor de uitvaart van Maarten de Bruin arriveert in de Meije. Zaterdagmiddag werd zijn lichaam begraven op de begraafplaats van de rooms-katholieke kerk. De 58-jarige De Bruin kwam vorige week zondag om het leven toen hij in een wak schaatste op het Brampjesgat bij Nieuwkoop. Eerst werd zaterdag een afscheidsdienst gehouden in de Ontmoetingskerk in Bodegraven. De begrafenisstoet reed daarna naar de Meije, maar maakte een omweg langs voetbalclub Siveo aan de Milandweg in Zegveld.
De Bruin was een graag geziene gast bij de club. Hij deed er ook veel vrijwilligerswerk. Hij was 40 jaar lid en gold als het oudste lid dat nog wekelijks op de voetbalvelden stond. Langs de route die de stoet volgde, hingen overal vlaggen halfstok. Voetballers hadden een haag gevormd bij de begraafplaats.
De Milandhof in Zegveld vult zich morgen weer met deelnemers aan het Verenigingenspel. „Er is nog steeds veel animo om op zaterdagavond een spelletje te spelen," constateert Jolanda van Tol van de Milandhof. Het Verenigingenspel zit boordevol dorpsvragen en breinbrekers. Morgen strijden 72 teams om de eer.
„We hebben vijf teams in de wachtrij staan, voor het geval er teams zijn die op het laatste moment afhaken," benadrukt Van Tol. De populariteit, „Het aantal deelnemers neemt ieder jaar eerder toe dan af. Maar we kunnen echt niet meer dan 72 teams kwijt. Ze komen uit de hele gemeente."
Van Tol geeft aan dat de politieke partijen opnieuw goed vertegenwoordigd zijn, maar dat dat eveneens geldt voor muziekverenigingen en voor de lokale voetbalclub Siveo. „Zij hebben wel zeven teams ingeschreven. Maar daar staan er dus een paar van in de wacht, want het is hier niet alleen een Zegvelds feestje."
Meijenaar Martin Stolwijk roept zijn dorpsgenoten op om morgen tussen 14.00 en 16.00 uur de vlag halfstok te hangen. Dit vanwege de allerlaatste tocht van Stolwijks buurman, de verongelukte schaatser Maarten de Bruin, door het dorp naar de begraafplaats. De 58-jarige De Bruin werd maandagmiddag levenloos in een wak in het Braampjesgat bij Nieuwkoop aangetroffen. Hij wordt morgenmiddag begraven. Voorafgaand is er om 13.30 uur in de Ontmoetingskerk in Bodegraven een afscheidsdienst. De Bruin wordt begraven op de begraafplaats van de r.k.kerk in de Meije. De 58-jarige geldt in zijn dorp als een bijzonder sympathieke en behulpzame man. „Hij was een graag gezien gast op de club," zegt ook een verslagen voorzitter van voetbalclub Siveo, Rikkert Versluis. „Behalve dat hij nog altijd voetbalde, deed hij ook veel vrijwilligerswerk voor de club. Het was een handige kerel." De activiteiten van de voetbalclub zijn dit weekeinde afgelast vanwege het drama. Op de voetbalclub in Zegveld hangt de vlag halfstok. Ook de burgemeesters Frans Buijserd van Nieuwkoop en Christiaan van der Kamp van Bodegraven-Reeuwijk toonden hun medeleven op de gemeentelijke sites: „Onze gedachten gaan uit naar naaste familie en vrienden."
De 58-jarige Maarten de Bruin, die maandagmiddag levenloos in een wak in het Brampjesgat bij Nieuwkoop werd aangetroffen, wordt zaterdagmiddag 26 januari begraven. Voorafgaand is er om 13.30 uur in de Ontmoetingskerk in Bodegraven een afscheidsdienst. De Bruin wordt begraven op de begraafplaats van de rk.kerk in de Meije. De Bodegraafse schaatser, die sinds zondagmiddag werd vermist, is maandag rond vijf uur levenloos aangetroffen onder het ijs op het Brampjesgat. Dat is een zij stuk van de Noordeinderplas bij Nieuwkoop. Duikers hebben het lichaam gevonden. Volgens Peter Kessels van de regionale brandweer is hij in een wak terechtgekomen. „Dan zijn de overlevingskansen klein," zo verklaarde hij eerder in deze krant. Vermoed wordt dat de schaatser het wak niet heeft gezien, doordat het zondagmiddag begon te sneeuwen. De Bruin geldt in de Meije als een bijzonder sympathieke man. „Hij was een graag gezien gast op de club," zegt een verslagen voorzitter van voetbalclub Siveo, Kikkert Versluis. „Behalve dat hij nog altijd voetbalde, deed hij ook veel vrijwilligerswerk voor de club. Het was een handige kerel."
BODEGRAVEN - „Het is een tragisch ongeval. Wij begrijpen niet hoe het kon gebeuren." Dat zeggen doorgewinterde schaatsers, zoals ook Meijenaar Maarten de Bruin er een was. De 58-jarige schaatser werd maandag dood gevonden.
RIK SNEIJDER EM JAN BELT
"Verdomd tragisch' noemt Max Kohnstamm het overlijden van schaatser Maarten de Bruin uit de Meije. Maar het bestuurslid van de Hollandse Langetocht Schaats Klub (HLSK) vindt het ook onbegrijpelijk dat De Bruin zich alleen en zonder hulpmiddelen op de Noordeinderplas waagde. „Wanneer je dat bij onze vereniging doet, heb je meteen een schorsing aan je broek."
Bij de HLSK kunnen maximaal honderd leden terecht en deze schaatsers staan erom bekend dat ze de wat grotere wateren opzoeken zodra er een dunne ijsvloer ligt. „Helaas staan wij bekend als waaghalzen, maar het tegendeel is waar. Wij denken juist heel goed na over onze veiligheid. Wij gaan met minimaal vier personen op pad en hebben allerlei materiaal bij ons om uit een wak te kunnen komen. De voorste schaatst tien meter voor de rest, de onderlinge afstand tussen iedereen daarachter is minstens vijf meter. Zo voorkom je dat je allemaal door het ijs gaat."
Gidsen die vaak een jarenlange opleiding achter de rug hebben, bepalen of ergens kan worden geschaatst.
Marcel van Bemmel uit Kamerik is zo'n gids en hij oordeelde vrijdag dat de Nieuwkoopse Plassen het proberen waard waren. „Ik zag toen al dat een deel van de Noordeinderplas niet dicht lag. Toen we zondag het ijs opgingen, leken de condities alleen maar slechter. De harde wind maakte het risico van wakken alleen maar groter. Bovendien ging het 's middags sneeuwen. Toen was ik al van het ijs af."
Kohnstamm vindt het 'eigenlijk onbeschoft' om zo kort na de dood van De Bruin iets te zeggen over de risico's van schaatsen op dun ijs. „Maar ik ben niet geschokt en vrees ook dat dit noodlottige ongeval anderen niet afschrikt."
KANSLOOS
Hij kampt naar eigen zeggen ook met een ethisch probleem. „Wij gaan snel het ijs op en laten sporen achter. Anderen kunnen dan denken dat het wel verantwoord is om daar in de buurt te schaatsen. Maar wij bereiden ons heel goed voor en houden rekening met alle gevaren. Rijd je alleen en beland je in een wak, dan ben je bij meer dan anderhalve meter diepte vaak kansloos. Je hebt nog wel een paar minuten, maar komt er niet uit."
Ook Van Bemmel stelt dat veel schaatsers zich niet laten tegenhouden door waarschuwingen voor onbetrouwbaar ijs. „Ikzelf ging vroeger ook vaak op pad zonder goed na te denken. Nu vertrek ik nooit zonder een rugzak met spullen en houd me aan de spelregels van de HLSK. Dat zouden meer mensen moeten doen." Bij Slikkendam, nabij Woerdense Verlaat, stappen twee schaatsers al vrij snel weer van het ijs. „Wij zijn even naar de plas geweest maar het ijs is slecht. Het is gewoon niet leuk meer. Wij durven het eigenlijk niet aan. Aan de zijkant gaat het nog wel maar even verderop is het helemaal niks," zegt een van de teleurgestelde schaatsers.
„We gaan daarom maar weer naar huis."
'In een wak heb je 2 tot 5 minuten'
Het kan snel gaan als je in een wak terechtkomt, zegt Peter Kessels van de regionale brandweer. „In het riet heb je meer tijd. Je koelt in het water te veel af." Een slachtoffer kan het, afhankelijk van de conditie, in een wak twee tot vijf minuten uithouden. Na vijf minuten lukt het niet meer om op eigen kracht uit het water te komen. Het lichaam is dan te veel afgekoeld en verzwakt.
Na een val in het ijskoude water heeft een mens de natuurlijke reactie snel te ademen en te hyperventileren. Als deze situatie langer dan vijf minuten duurt, kan dit tot een shock leiden en raakt het slachtoffer bewusteloos. Hij is dan afhankelijk van hulp van anderen. Als een groot deel van het lichaam uit het water is, zijn de overlevingskansen groter. „In de lucht koelt het minder snel af."
Meije - De 58-jarige Maarten de Bruin uit Bodegraven is maandagmiddag gevonden, nadat hij in de loop van zondag als vermist was opgegeven. De man was 's middags vanaf de Meije gaan schaatsen richting Woerdense Verlaat, maar kwam daar nooit aan. Tegen 18.00 uur werd de politie ingeschakeld, die vervolgens een massale zoektocht op touw zette in de hoop de Bodegraafse schaatser nog levend aan te treffen.
Met een warmtecamera, een hovercraft en met onbemande vliegtuigjes werd naar de vermiste schaatser gezocht. Uiteindelijk werd maandagmiddag onder het ijs van het Brampjesgat, het meest zuidwestelijke deel van de Noordeinderplas, het lichaam van een man gevonden. Aanvankelijk was onduidelijk of het om De Bruin ging, maar nader onderzoek wees uit dat het inderdaad de vermiste Bodegraafse schaatser was. Onduidelijk is nog hoe het dodelijke ongeval heeft plaatsgevonden. Zeker is wel dat het ijs op veel plaatsen onbetrouwbaar is; dit mede door de sneeuwval, die dunne plaatsen onzichtbaar maakt.
Afgezien van de zoektocht naar Bodegraver Maarten de Bruin gisteravond, leverde het ijs de hulpdiensten in het Groene Hart dit weekeinde nauwelijks extra werk op. Ook bij de brandweer bleef het rustig. Volgens woordvoerder Peter Kessels hoefde de brandweer de afgelopen dagen niet in actie te komen om schaatsers uit een wak te halen. Bij het Groene Hart Ziekenhuis in Gouda kwamen zaterdag en zondag zo'n 25 mensen met botbreuken binnen. Dat waren er volgens Marianne van Slooten iets meer dan anders. „Dat lag niet alleen aan het ijs, maar ook aan de sneeuw. Die leidde tot diverse valpartijen." Ook bij de spoedeisende hulp van het Rijnland Ziekenhuis (Alphen/Leiden) hoefden ze met vijftien botbreuken geen overuren te maken. „Maar het is met die sneeuw ook niet echt aangenaam weer om te gaan schaatsen. Misschien komt de grote drukte pas de komende week," aldus woordvoerster Marije Harmsen.
In het Hofpoort Ziekenhuis in Woerden kwamen er zaterdag negen en gisteren twee bezoekers voor ijs- en sneeuwrelateerde ongevallen.
De brandweer van Ter Aar, die een duikploeg heeft, gaat begin deze week ijsduiken om dit nog eens goed te oefenen. Woordvoerder Pieter Hoogeveen: „We hopen uiteraard dat we niet echt in actie hoeven te komen."
FATAAL
De brandweer in het Groene Hart beschikt naast ladders en touwen vaak ook over een reddingsboard (soort surfplank), om ijsdrenkelingen uit het water te krijgen. Hans Verkleij van de brandweer in Reeuwijk verbaast zich er elk jaar weer over hoe snel mensen het ijs op gaan. „Ze stellen daarmee niet alleen hun eigen leven in de waagschaal, ze laten ook hulpverleners risico's lopen." Verkleij is in de loop van de jaren al diverse keren betrokken geweest bij reddingsoperaties op het ijs. „Gelukkig is het nog nooit fataal afgelopen."
NIEUWKOOP/MEIJE - Met man en macht is gisteravond urenlang gezocht naar Maarten de Bruin (58) uit de Meije. Hij vertrok 's middags op de schaats voor een mooie tocht, maar hij kwam niet meer terug. Er wordt gevreesd voor zijn leven.
LENY VAN DEN BELT en MAARTEN MOLENAAR
Politiewoordvoerder Wim Hoonhout is van meet af aan bezorgd over de overlevingskansen van Bodegraver De Bruin. De kans dat hij snel wordt gevonden is klein. „Het is zó'n uitgestrekt gebied waar hij zich kan bevinden. En als hij door het ijs is gezakt is die plek misschien niet eens meer terug te vinden. Het sneeuwde vanmiddag, dus als het wak meteen is dichtgevroren en besneeuwd is geraakt, zie je het niet meer."
Toch wordt met man en macht naar hem gezocht. De brandweer begint een zoektocht op vier plekken, onder meer bij het Zuideinde en bij De Ziende, allebei in Nieuwkoop. De schaatser is rond 14.00 uur waarschijnlijk nog gezien, zo komt tijdens de briefing van de hulpdiensten ter sprake. Het zoeken wordt bemoeilijkt door de sneeuw, het dunne ijs en het donker van de avond. Een duikteam staat paraat. Een van de zoekteams is een sloot overgestoken om met vier man op een rij en voorzien van zaklantaarns een aangrenzend weiland af te zoeken, maar zonder resultaat.
Het lijkt op het zoeken naar een speld in een hooiberg, maar niemand wil van opgeven weten. Later op de avond komt nog de melding binnen dat de vermiste met iemand gesproken zou hebben bij Woer-dense Verlaat. Alle hulptroepen vertrekken daarna naar de Hazenkade in dit gebied.
„Misschien ligt hij in het riet en is hij droog, dan heeft hij nog een overlevingskans," verklaart de woordvoerder.
Maarten de Bruin staat bekend als een verwoed schaatser. Zodra de eerste tekenen van vorst zich aandienen, zet de 58-jarige timmerman zijn noren klaar. De Bruin, getrouwd en vader van een zoon en dochter, had zich ook gisteren verheugd op een mooie tocht. Vanaf de Meije richting de Nieuwkoopse Plassen en dan via het plassengebied naar Woerdense Verlaat. „Schaatsen is alles voor hem," weet penningmeester Bram Angenent van voetbalvereniging Siveo, waar Maarten elke week voetbalt. Volgens voorzitter Rikkert Versluis van Siveo is het verenigingslid geregeld gewaarschuwd dat hij toch vooral goed moet oppassen. Overal staan borden dat het ijs nog gevaarlijk en onbetrouwbaar is. „Maar Maarten reageert hier altijd nogal laconiek op," weet Versluis. Hij gaat vaak alleen op pad en is niet de voorzichtigste."
MASSAAL
Zijn familie wordt ongerust als hij voor het eten niet thuiskomt. Extra zorgelijk is dat zijn mobiele telefoon niet meer werkt. De politie slaat na de waarschuwing van de familie meteen groot alarm. Via onder meer het sociaal medium Twitter wordt opgeroepen naar De Bruin uit te kijken en dit bericht naar zo veel mogelijk anderen te sturen. Dat gebeurt ook massaal.
Angela de Jong van de Hollandse Boerderij in de Meije, een groepsaccommodatie annex camping, heeft intussen een slecht gevoel over de afloop. Net als Maarten de Bruin is zij een 'kind' van de Meije en ze kennen elkaar dus goed. „Het is verschrikkelijk, maar er is vast iets ergs gebeurd. Ik ben bang dat de altijd vriendelijke, goedlachse Maarten er niet meer is. Ik dacht ook weieens: ga nou niet alleen schaatsen. Het gaat honderd keer goed, maar het kan toch een keer fout gaan."
Op quads door de velden
De zoektocht naar Bodegraver De Bruin is nog tot na middernacht doorgegaan. Tot hoe laat precies, was bij het ter perse gaan van deze krant niet bekend. Een woordvoerder van 112 Rijnstreek was urenlang ter plaatse. Even na 00.00 uur: „Ik zie nog zo'n vijftien tot twintig mensen zoeken met zaklantaarns. Ze zoeken aan de zijkant van de bredere sloten en van de plas," aldus de woordvoerder. „Ook rijden hulpverleners op quads om de velden en de polder te doorzoeken." Rond 01.00 uur werd een duikploeg ingezet. De ambulances bleven paraat.
door Harrie van Opstal
ZEGVELD/W'VERLAAT - Na jaren van praten, onderhandelen, rechtszaken voeren en compromissen zoeken is de aanleg van het pontje over de Grecht begonnen. De bewoners hebben zich neergelegd bij de komst van de pont, maar vragen wel aandacht voor de verkeersveiligheid.
Ben je, net vóór het onweer losbarst, razenddruk met het binnenhalen van het hooi, kom je met je trekker op de smalle Toegang ineens een grote groep recreatieve fietsers tegen. Dat is in een notendop waar de aanwonenden beducht voor zijn.
De Toegang is nu een doodlopende weg, die vrijwel alleen wordt gebruikt door landbouwverkeer. De weg is behoorlijk smal. Albert van Leeuwen, die bij de Grecht zijn agrarische bedrijf heeft, kan er met de tractor echter goed overheen. En naast de rijbaan is er nog nét ruimte voor een met schrikdraad afgeschermd koeienpaadje.
Het pontje over de Grecht had voor hem niet gehoeven. Dankzij de pont kunnen fietsers vanaf de Meije helemaal naar het oosten doorrijden, naar de Houtkade door de polder Oud-Kanis. „Aardig voor recreatieve fietsers, maar ik zit er niet op te wachten," zegt Van Leeuwen beslist.
Een eindje verderop, in de richting van de Milandweg, heeft Koos Reijersen van Buuren zijn agrarische bedrijf. Hij is zijn onderneming aan het afbouwen en noemt zich 'al meer een hobbyboer.' Verderop bij de Milandweg is nog een burgerwoning en aan de andere kant, tegen de dijk van de Grecht aangeplakt, staat een recreatiewoning.
Reijersen van Buuren kan zich de huiver van zijn buurman best voorstellen. „Als het mooi weer is moet op een boerenbedrijf in korte tijd veel gebeuren. Als het vandaag moet, moet het écht vandaag. Denk aan de hooitijd en aan het uitrijden van mest. In dat opzicht vind ik wel dat de tractor dan voorrang moet hebben."
De weg verbreden, door bijvoorbeeld betontegels te leggen waar gras doorheen groeit, vindt Reijersen van Buuren wel een idee. „Het zou zeker schelen. Verbreden is in de gesprekken met de gemeente wel eens geopperd, maar Woerden heeft dat nooit opgepakt. Dus het zit er niet in, denk ik."
In een reactie zegt een gemeentewoordvoerder dat Woerden 'niet staat te springen om de Toegang te verbreden.' „En bij ons leefde de veronderstelling dat de buurt dat niet wilde. De omwonenden hebben steeds onderstreept dat het landelijke karakter van het weggetje behouden moest blijven. Dat zijn we met hen eens."
Wel wil Woerden kijken hoe het in de praktijk met recreatief verkeer gaat, als de route klaar is. Als er echt onveilige situaties ontstaan wil wethouder Bob Duindam zich beraden, geeft hij via een woordvoerder aan.
PASSANTEN
De woordvoerder merkt op dat inschikkelijkheid van beide kanten kan helpen. „De bedrijven weten dat er fietsers kunnen rijden. En andersom weten passanten dat ze wellicht eens moeten afstappen. Dat gebeurt ook op andere wegen als de Van Teylingenweg en Kromwijk." Zowel Koos Reijersen van Buuren als Alberts echtgenote Annemieke van Leeuwen vullen aan dat de komst van het pontje ook weer niet louter negatief wordt ervaren. Reijersen van Buuren: „Het wordt een leukere route, het is weer eens wat nieuws. Dit zijn wel de mooiste weggetjes in het buitengebied."
Mede daarom heeft hij grond afgestaan voor het laatste stukje pad naar de aanmeerplaats van de pont. Van Leeuwen: „Je zou hier in de zomer gerust een ijskar kunnen neerzetten. Het is hier een gigantisch mooie omgeving."
Eerste plan al in 1998
Het pontje over de Grecht is ooit bedacht om de Bodegraafse en Stichtse Meije voor recreanten te verbinden met Oud-Kamerik, de omgeving van de Oudhuijzer-sluis en de Van Teylingenweg en Mijzijde. In 1998 dook het plan al op in de subsidiewensen voor het Groene Hart. Maar pas deze week is de aanleg begonnen. Het is niet het protest van de aanwonenden dat de feitelijke aanleg heeft vertraagd. Dat had meer te maken met de bestuurlijke verhoudingen. Zo ligt de oversteek precies op de grens van de gemeenten Woerden en Nieuwkoop. Veel overleg was nodig. Bovendien was de zoektocht naar geld tijdrovend.
Het oudere uitgaangspubliek komt in Woerden te weinig aan z'n trekken. Dat vinden vader en dochter Van der Hoeven. Ze namen het initiatief voor een ouderwets discofeest in de grote zaal van Concordia.
WOERDEN/ZEGVELD - Wie geen 20 meer is en wel graag uitgaat, kan volgens Ruud en Chantal van der Hoeven nergens in Woerden en omgeving terecht. Daarom gaan zij muziekavonden organiseren. De eerste is een discofeestvond met muziek uit vervlogen jaren, komende zaterdag in Concordia.
Vader en dochter Van der Hoeven werken samen in de stichting R&C productions. De twee willen feesten organiseren voor iedereen van 25 tot 60 jaar of zelfs ouder. Volgens hen is dit een vergeten groep waar niks voor wordt georganiseerd in de regio. „Er zijn genoeg mensen die het ook op latere leeftijd nog leuk vinden om op zaterdagavond uit te gaan. Maar zij willen niet tussen de tieners staan en houden vaak niet van de muziek die nu populair is" vertelt Ruud van der Hoeven. „Voorheen moesten zij helemaal naar Amstelveen of Bunnik, maar vanaf zaterdag kunnen deze mensen ook in Woerden terecht."
Van der Hoeven organiseerde eerder al feesten in zijn woonplaats Zegveld. Vijf keer verzorgde hij Goud van Oud in de Milandhof. „De eerste keer kwamen daar 450 bezoekers op af, maar de laatste keer nog maar 94."
Chantal: „We hoorden van veel mensen uit Woerden dat de locatie hen weerhield, omdat ze niks konden drinken of ze het te ver fietsen vonden", vult zijn dochter aan.
Met Concordia verwachten de organisatoren een betere locatie te hebben gevonden. De grote zaal wordt zaterdag omgetoverd tot een discotheek. „Door de aankleding en verlichting komt je echt binnen zoals je veertig jaar geleden in een discotheek binnen kwam. Diskjockey Frank uit Nieuwveen komt met zijn draaitafel in het midden van de zaal te staan. Daar zal hij muziek uit vervlogen jaren draaien. „Het publiek kan ook verzoeknummers aanvragen," aldus Chantal.
De 25-jarige Zegveldse is zelf groot fan van de muziek uit de jaren zestig tot het jaar 2000. „Door mijn ouders ben ik opgegroeid met deze muziek en ik vind het beter dan wat er nu wordt gemaakt. Dit is tenminste nog echt muziek."
Vader en dochter hopen dat de muziekavond zo'n 150 tot 200 disco-liefhebbers trekt. „Maar ik ben pas heel tevreden als ik 'nee' moet verkopen aan de deur."
Als het feest aanslaat willen de twee in de toekomst elke maand een muziekavond houden in Concordia. Chantal: „We denken aan bluesavonden, salsa-avonden, singlefeesten en Hollandse avonden." Haar vader: „Maar eerst komt er op 16 maart weer een editie van Goud van Oud."
40 jaar disco begint zaterdag om 19.30 uur. Een toegangskaart kost 10 euro en is te koop bij Concordia en via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
'Meer doen met muziek'
Uitbater Duco van Ommen van Concordia was meteen enthousiast toen hij werd benaderd voor Ruud van der Hoevens feest. „Ik exploiteer Concordia nu een jaar en wil wat meer reuring in de tent brengen." Er zijn meer ideeën voor activiteiten in en rondom het zalencentrum. „Aan de overkant achter de kerk komt straks een terras waar ik meer wil gaan doen met muziek." Volgens Van Ommen heeft de hervormde kerk, van wie hij Concordia pacht, geen problemen met de activiteiten. „Zo lang het maar niet elke zaterdagnacht is."
KAMERIK/ZEGVELD - De miljoenenprojecten om de waterhuishouding in de polders bij Zegveld, Ka-merik en Kockengen te verbeteren, pakken niet alleen veel duurder uit dan gedacht, maar zijn ook veel later klaar.
Zegveld had volgens de eerste opzet al drie jaar afgerond moeten zijn. Nu wordt dat 2014. Voor Kamerik/Kockengen schuift de oplevering door van 2016 naar 2018.
Dit blijkt uit een uitvoerige rapportage van Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden aan het algemeen bestuur. Dat vergadert vandaag over de problemen met de waterplannen. Die pakken bijna 14 miljoen euro duurder uit dan begroot. Vooral in Kamerik/Kockengen rijzen de kosten de pan uit.
Met het graven van nieuwe watergangen, de aanleg van stuwen en gemalen wordt het waterpeil aangepast. Bijzondere aandacht gaat daarbij uit naar de sloten bij gebouwen. Met speciale constructies wordt het peil hier hoger gehouden, om schade aan de funderingen te voorkomen. Zakt het water teveel, dan komen palen droog te staan met als gevolg extra verzakkingen. Vooral langs de Kamerikse wetering is veel te doen geweest over deze zogenaamde hoogwatervoorziening, met als gevolg extra kosten.
Dat de waterprojecten meer zouden kosten, was in september al bekend. Nu de nieuwe ramingen op tafel liggen, blijkt dat vooral Kamerik/Kockengen nog veel duurder uitpakt.
De rekening komt hier volgens de jongste prognose uit op 18,4 miljoer euro, twee keer zoveel als bij de oorspronkelijke berekening. Oorzaker zijn te lage ramingen van personeelskosten, prijsstijgingen en het aanpassen van de plannen na kritiek van omwonenden. Het extra geld komt uit subsidies, reservepotjes en besparingen. Later dit jaar zal nog wel geld gevonden moeten worden door het Kamerikse plan. Lukt dat niet, dan worden de werkzaamheden rond de zomer stilgelegd.
Het waterplan voor de Linschoterwaard dat pas in 2020 klaar is, gaat 12 miljoen kosten, een miljoen euro duurder dan gedacht.
Zegveld - De bult in de Hoofdweg, ter hoogte van nummer 175, leidt tot levensgevaarlijke situaties. Vooral motorrijders die schrikken van de bult, lopen gevaar, vreest de CDA-fractie in de gemeente Woerden.
„Waarom laat de gemeente die bult niet met de grootste spoed weghalen," vraagt fractielid Cok Hoogerbrugge zich af. „Wij willen ongelukken voorkomen. De gemeente is op de hoogte van de situatie, want herhaaldelijk heeft het Dorpsplatform Zegveld aan de bel getrokken. Straks wordt de gemeente, net als bij Stichtse Vecht is gebeurd, aansprakelijk gesteld voor nalatigheid in onderhoud wanneer er een ongeluk gebeurt." Het CDA heeft officiële schriftelijke vragen gesteld aan de gemeente. De bult in het wegdek tekent zich sinds de opknapbeurt van de Hoofdweg steeds duidelijker af. Paul Vonk van het Dorpsplatform: „Verkeer vanuit Zegveld schrikt en automatisch stuurt men naar links, om de bult te ontwijken. Je krijgt zulke schrikreacties dat mensen op de verkeerde weghelft terechtkomen." De bult is wellicht een duiker of kreekrug in het landschap die niet mee zakt met de rest van de weg.