Gerben Groenendijk, Wil Uittenbogaard, Ginté Giruliené.
De stoomboot is nog maar net op de terugweg naar Spanje of in de Milandhof worden de dozen met kerstversiering alweer van zolder gehaald. De drukte van de feestmaand kan beginnen. Wil Uittenbogaard (53), die samen met haar man Lauw al 13 jaar de Milandhof runt, draait haar hand er niet voor om.
Om die echte decembersfeer te krijgen worden er in Gasterij de Milandhof doorgaans zo’n stuk of tien grote bomen neergezet. Een megaklus en iedereen die in de decembermaand wel eens een bezoek heeft gebracht aan De Milandhof kan zich hier iets bij voorstellen. Het ziet er prachtig uit maar het is een hels karwei. Ruim een week zijn de medewerkers bezig met de kerst.
De boel opruimen gaat een stuk sneller. In januari wordt de hulp van een aantal scholieren ingeroepen en is alles binnen een paar dagen weer weg.
December is sowieso een drukke maand in het bedrijf. Er zijn heel veel recepties en partijen. De drukte begint al in de eerste week van december en loopt door tot half januari.
Wil Uittenbogaard: “Vorig jaar hebben we het heel erg druk gehad en ben ik er zo mee bezig geweest dat we thuis de boom maar een keertje hebben overgeslagen. Daar was geen tijd voor.”
Ze is de steun en toeverlaat van echtgenoot Lauw, bedrijfsleider van De Milandhof . Wil verzorgt samen met een collega alle administratie en werkt mee in de bediening. Een decembervakantie zit er dan ook niet in. Alle rekeningen moeten worden gemaakt en betaald en uiteraard zijn er de nodige nieuwjaarsbijeenkomsten.
Met een geweldige smoes was At Ton (67) naar de Milandhof gelokt. Er was hem verteld dat vanwege het 35-jarige bestaan van de Culturele Stichting Zegveld er plannen waren om 'het zesdorpenspel' nog een keer te organiseren. Het was daarom absoluut noodzakelijk dat hij bij deze speciaal hiervoor belegde vergadering aanwezig zou zijn. Zijn deskundige raad werd zeer op prijs werd gesteld.
Het bedreigde dorpenspel was een wedstrijd tussen de dorpen die in 1982 betrokken waren bij de gemeentelijke herindeling. Omdat de dorpen zelfstandig wilden blijven werd er een zeskamp georganiseerd, een sportief protest. Het werd een groot spektakel, gepresenteerd door de in die tijd beroemde presentator Dick Passchier, NOS omroepster Noortje Roll en dorpsgenoot acteur Bram van der Vlugt.
De wijziging van Toffeest naar culinairfeest door organisator CSZ is door de Zegvelders positief ontvangen. Lokale ondernemers presenteerden en serveerden hun producten op 6 oktober tijdens ‘Zegveld smaakt naar meer’ op het Raboplein in Zegveld. Onder begeleiding van de muzikale klanken van de Woerdense band De Compaenen lieten vele Zegvelders zich de lokale producten goed smaken.
Het oude blusvoertuig uit Zegveld doet het weer! Drie jaar hebben de voormalige spuitgasten van het Zegveldse brandweerkorps er aan gewerkt. Het gaat over de Chevrolet met Kronenburg opbouw. Deze werd op 19 mei 1958 door de firma Kronenburg overgedragen aan het Zegveldse gemeentebestuur. Tot 1977 heeft hij in Zegveld dienst gedaan. Henk van Dam, oud-commandant: ,,Het was een hele klus, maar we hebben proefgedraaid en hij geeft nog steeds een fantastische hoeveelheid water! We bedanken de verschillende sponsors, want mede dankzij hen kon dit worden gerealiseerd.“ Het voertuig is door de oud-korpsleden geheel onderhanden genomen. De pomp is uit elkaar geweest en is deels vervangen door onderdelen van collega brandweerkorpsen. Motorisch is hij volledig nagekeken en de remmen zijn vernieuwd. Ook is de manschappenruimte gerestaureerd en zijn de rotte bodemplaten vervangen. Kortom: het voertuig is weer in oude glorie hersteld en door de Rijksdienst Wegverkeer goedgekeurd. Tijdens de Brandweerdag van het Zegveldse korps op 30 juni gaven de voormalige brandweermannen een demonstratie. Het voertuig was daarna door iedereen te bezichtigen. Binnen Zegveld kan het voertuig gebruikt worden voor feestelijke, educatieve en representatieve gelegenheden.
Vanwege de warmte op zaterdag 26 mei was het animo voor de jaarlijkse viswedstrijd voor kinderen van H.S.V. Zegveld wat teleurstellend, maar de kinderen die meededen waren enthousiast en fanatiek. De vislocatie was als vanouds het Julianakanaal in Zegveld. Een van de vaders was zeer behulpzaam geweest het gras langs de slootkant te maaien en de oevers schoon te maken. H.S.V. Zegveld had visvoer en leefnetten beschikbaar gesteld en de deelnemertjes werden in de pauze voorzien van een verfrissing. De vangst was zeer wisselvallig en varieerde van geen tot 20 vissen per deelnemer. De prijsuitreiking vond plaats in Gasterij De Milandhof en de prijswinnaars waren:
Nadat de afgelopen jaren een Koninklijke Onderscheiding aan ons dorp was voorbij gegaan, was er dit jaar sprake van een heuse lintjesregen. Tot vier maal toe klonk het: “Het heeft Hare Majesteit behaagd.” Op 27 april mochten drie dorpsgenoten een Koninklijke Onderscheiding ontvangen en op 8 mei nogmaals een dorpsgenoot.
Op de jaarvergadering op 26 maart 2012 was het feest bij de EHBO vereniging De Meije-Zegveld. De cursisten: Patrick Bos, Quinten van Dobben, Nicolien Liesker, Lianne Mouris, Job Pels, Vivian Steenbergen en Maxime van Westerop, die van september tot en met eind november 2011 de cursus EHBO hebben gevolgd, kregen die avond hun diploma. Voorafgaand aan de jaarvergadering sprak Theo Nieuwendijk over het Thomashuis. Ook na de jaarvergadering sprak Theo Nieuwendijk met veel EHBO kennis de leden toe en vertelde in vogelvlucht de geschiedenis van de EHBO. De vrijwillige eerste hulp komt uit Engeland. Het was Arts John Furley die in 1877 een organisatie oprichtte om mensen op te leiden voor een EHBO-diploma. Tien jaar later waren al meer dan 100.000 gediplomeerden. De Amsterdamse arts C.B. Tilanus haalde dit idee zestien jaar later naar Nederland. Deze arts is dan ook de grondlegger en pionier van de EHBO in ons land. Dini Methorst herkende de naam van Dr. Tilanus wel van de Tilanus-onderscheidingen.
Het ging haar afgelopen najaar dan wel iets te ver om er halsoverkop voor terug te komen van vakantie in Italië, voor de Zegveldse vrijwilligster Anneke Graman werd de laatste dag van januari 2012 alsnog een heel bijzondere.
Toen kreeg ze uit handen van de Bodegraafse wethouder Verkleij een medaille in het kader van het Jaar van het Vrijwilligerswerk. Samen met vier vrijwilligers uit Bodegraven en Reeuwijk werd haar de onderscheiding opgespeld voor haar werk voor de Buurtbus De Meije.
`We zaten in Italië met vakantie en daar kreeg ik het telefoontje dat ik was genomineerd voor de onderscheiding en of het mogelijk was dat we eerder konden terugkomen. Niet dus. Op de bijeenkomst waar toen de mensen werden onderscheiden ben ik wel genoemd en er werd bij gezegd dat ik later nog in het zonnetje zou worden gezet”.
Sprak de wethouder nog heel toepasselijk over `Vrijwilligers, die het cement van de samenleving zijn`, in het geval van Anneke Graman gaat het meer om een complete betonfabriek. Want in het leven van deze superactieve Zegveldse is haar chauffeursbestaan op de buurtbus maar een klein deel van het werk dat zij als vrijwilligster doet.
Naast de buurtbus is Anneke Graman ook als vrijwilligster actief als gastvrouw in De Zegge, waar ze regelmatig de koffie verzorgt voor de gymnastiekclub, maar ook binnen de katholieke kerk in de Meije heeft ze een groot aantal taken op zich genomen.
We hadden de winter eigenlijk al afgeschreven. Januari was immers bijna voorbij en de madeliefjes staken links en rechts in de grasperken van ons dorp de kopjes al weer op. Voorbodes van een vroege lente en niemand die nog dacht aan een late winter.
Ach en wie neemt de voortekenen van schaatslegende Henri Ruitenberg, ooit tweede in de Elfstedentocht van 1985, nou serieus. Onzin natuurlijk dat de Tocht der Tochten er wel eens weer aan kon komen, omdat de kat van Henri deze winter een opvallend dikke vacht had . Of het plotselinge eczeem van zijn broer Gert, dat zich in het verleden alleen maar openbaarde als de lucht heel erg droog was en er strenge vorst in aantocht was.
Maar voor we het goed en wel in de gaten hadden, zaten we in de eerste dagen van februari ineens middenin de winter, beleefde Nederland door de sneeuw en vorst een verkeersinfarct met 800 kilometer file, was het weer helemaal mis op het spoor en kregen we ook in Zegveld te maken met sneeuw en ijs en een gevoelstemperatuur van min 20.
Dus lieten we in dat eerste weekend van februari vooral de auto staan en glibberden te voet naar de supermarkt van Piet Bremmer of de kaasboerderij aan de Rondweg. We wandelden door het sprookjesachtige polderlandschap en overal waren in een mum van tijd de sloten dichtgevroren en sterk genoeg om op te schaatsen.
En terwijl in Friesland de Rayonhoofden van de Elfsteden hun eerste bijeenkomst aankondigden, nam jong en oud in Zegveld bezit van het ijs en beleefde een eerste weekend volop ijspret. Zoals op het ijs bij de Broeksloot/ Milandweg, waar de jeugdige schaatsers en sneeuwruimers best even wilden poseren voor de fotograaf van De Berichtgever.
De fans van Siveo hebben hun geel/blauwe hart laten spreken en massaal gestemd op hun cluppie. En dat heeft Siveo een heel mooi eindresultaat opgeleverd.
Tijdens een druk bezochte bijeenkomst in de VIP-lounge in Stadion Galgenwaard zijn op 10 januari in Utrecht de Voetbalclub Awards uitgereikt voor de Amateurclubs, Topklassers en Betaald Voetbal Organisaties.
Daarbij mocht het Zegveldse Siveo twee awards in ontvangst nemen. Eén voor het grote aantal stemmen die zijn uitgebracht en één voor de hoogste gemiddelde waardering in de regio Utrecht (9,17). Hierbij draaide het om elementen als sfeer, accommodatie, bestuur/organisatie en spelopvatting.
Dick van den Hoeven van Siveo: "Dit is een heel mooie waardering. We zijn er toch wel trots op dat Siveo op deze wijze voor een breed publiek voor het voetlicht is gekomen.".
Via de website 'Voetbalclub van het jaar' konden fans stemmen op hun favoriete club. Voor elke uitgebrachte stem werd bovendien een donatie gedaan aan drie goede doelen (de Johan Cruyff Foundation, Spieren voor spieren en de Dirk Kuyt Foundation).